เผอิญว่า คุณ Tawan Cinematography ถามหารูปของคุณพร ไพโจน์ และคุณจรัญ พรหมรังสี มา ซึ่งช่วงนี้ ผมกำลังพูดถึงงาน 81 ปีวิสันต์ สันติสุชา ที่จะมีขึ้นในวันอังคารที่ 12 กันยายน 2560 ก็เลยนำบทความนี้มาฝากครับ
..
พร-จรัญ คนทำหนังบู๊
..
สมัยก่อน หนังไทยแนวบู๊ ๆ มักจะได้รับความนิยมจากแฟนหนังต่างจังหวัดมากกว่าแนวอื่น ๆ
วันนี้ จะพาไปรู้จัก 2 ผู้กำกับการแสดงที่แจ้งเกิดจากหนังแนวบู๊นั่นคือ พร ไพโรจน์ และ จรัญ พรหมรังสี ซึ่งเส้นทางการเข้าสู่วงการภาพยนตร์ของ พร ไพโรจน์ (หรืออำพร เกิดไพโรจน์) นั้นดูจะดีกว่า จรัญ พรหมรังสี (หรือจรัญ ปานะเสน) เพราะเหตุที่หน้าตาของ พร ไพโรจน์ ดูหล่อเหลากว่าจึงทำให้ พร ไพโรจน์ มีโอกาสเข้ามาเป็นตัวประกอบหนังไทยตั้งแต่ปี 2497 ก่อนที่จะขยับขึ้นมาเป็นพระเอกหนัง แต่เมื่อไม่สมหวัง ก็เลยเบนเข็มก้าวมาทางกำกับการแสดงแทน ส่วน จรัญ พรหมรังสี นั้นก็เป็นคนกรุงเทพฯเหมือนกับ พร ไพโรจน์ แต่เกิดช้ากว่าไป 11 ปี หลังจากจรัญเรียนจบพาณิชยการธนบุรี ก็เข้าทำงานที่โรงงานยาสูบ แต่เพราะความสนใจในภาพยนตร์ จึงเข้าไปทำงานในกองถ่ายภาพยนตร์ของครูรังสี ทัศนพยัคฆ์ ผู้สร้างผู้กำกับหนังชื่อดัง ซึ่งจรัญก็เริ่มจากการเป็นเด็กเสิร์ฟน้ำ เด็กยกไฟ ยกรีเฟล็กซ์ ตรวจสคริป ฝึกการใช้กล้อง การกำกับ แล้วค่อย ๆ ขยับมาเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ ก่อนที่จะได้นั่งเก้าอี้ผู้กำกับการแสดงเต็มตัวในปี 2519
ส่วน พร ไพโรจน์ นั้น เริ่มเข้าไปมีบทบาทในฐานะเป็นผู้กำกับการแสดงร่วมกับท่านอื่นในปี 2516 จากเรื่อง คู่กรรม (นาท-ดวงนภา) ตามด้วยปี 2517 จากเรื่อง เจ้าสาวแสนกล (สมบัติ-ภาวนา) ของค่ายจิรบันเทิงฟิล์ม จากนั้นจึงเป็นผู้กำกับการแสดงเต็มตัวเรื่องแรกให้กับหนังเปิดค่ายสันติสุชาภาพยนตร์ ของ วิสันต์ สันติสุชาในปี 2517 เรื่อง คมเคียว (สมบัติ-ภาวนา) และแววผู้กำกับหนังบู๊ของ พร ไพโรจน์ ก็เริ่มขึ้นจากหนังเรื่องนี้เอง
คมเคียว ประสบความสำเร็จเกินคาด ทำให้ปี 2518 มีหนังที่ พร ไพโรจน์ เป็นผู้กำกับการแสดงออกฉายถึง 4 เรื่อง 4 ค่าย เริ่มจาก ดาวสวรรค์ฉันรักเธอ (สมบัติ-นัยนา) ของจิรบันเทิงฟิล์ม ซึ่งเป็นการกำกับร่วมกับ แสนยากร และเป็นเรื่องสุดท้ายของ พร ไพโรจน์ ที่ทำให้กับจิรบันเทิงฟิล์ม จากนั้น พร ไพโรจน์ ก็กำกับผลงานอันดับ 2 ของสันติสุชาภาพยนตร์ในเรื่อง ไอ้เหล็กไหล (สมบัติ-กรุง-อรัญญา-นัยนา) หนังบู๊ที่ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น สร้างชื่อเสียงให้กับสันติสุชาภาพยนตร์และพร ไพโรจน์ เป็นอย่างมาก แต่นี่ก็คือ การพบกันครั้งสุดท้ายระหว่าง วิสันต์ สันติสุชา กับพร ไพโรจน์ เพราะใครก็หยุดความโด่งดังของ พร ไพโรจน์ ไม่ได้แล้วเพราะหนังบู๊อีก 2 เรื่องที่ฉายตามมาในปีเดียวกันคือเรื่อง นายอำเภอใจเพชร (นาท-ธัญญรัตน์) ของค่ายประสพสุขภาพยนตร์ กับ นักเลงป่าสัก (สมบัติ-นาท-อรัญญา-นัยนา) ของ สุวิทย์ ชุติพงษ์ ค่ายฐานิสสรภาพยนตร์ เข้ามาฉายตอกย้ำให้เห็นฝีมือของ พร ไพโรจน์ ให้เด่นชัดยิ่งขึ้น
ปี 2519 พร ไพโรจน์ ซึ่งเคยรับจ้างกำกับให้กับค่ายอื่น ๆ จึงตัดสินใจเปิดค่ายไพโรจน์ฟิล์มขึ้นมาสร้างหนังเอง กำกับเอง เรียกว่า สวมหมวก 2 ใบ ทำให้ทั้งปีมีหนังออกมาฉายเพียงเรื่องเดียวคือ เสือ 4 แคว (สมบัติ-กรุง-นัยนา) แต่ก็ประเดิมชื่อเสียงให้กับค่ายเป็นอย่างมาก ขณะที่สันติสุชาภาพยนตร์เมื่อไม่มี พร ไพโรจน์ มากำกับให้แล้วก็ผลักดัน จรัญ พรหมรังสี ซึ่งก่อนหน้านั้นเคยเป็นผู้ช่วยผู้กำกับของ พร ไพโรจน์ ให้มานั่งแท่นกำกับเองเลย ประเดิมด้วยหนังเรื่อง ชุมแพ (สมบัติ-นาท-ปิยะมาศ-ธัญญรัตน์) หนังบู๊ประกบพระเอกฟอร์มยักษ์ ความสามารถที่จรัญมีอยู่จึงเปล่งประกายลือลั่นสนั่นเมืองเมื่อหนังออกฉาย พอปลายปีจึงมีหนังที่จรัญ กำกับการแสดงออกมาฉายอีก 2 เรื่องคือ อ้อมอกพ่อ (สมบัติ-พิศมัย) หนังชีวิตของค่ายจิรบันเทิงฟิล์ม ที่ดึงตัวจรัญไปกำกับครั้งแรกและอีกเรื่องคือ เพลิงทรนง (สมบัติ-นาท-อรัญญา) ของ สุมาลี ทองหล่อ ค่ายสุมาลีภาพยนตร์ เป็นอันว่า ปีแรกของ จรัญ พรหมรังสี ก็มีหนังกำกับถึง 3 เรื่องแล้ว
เมื่อเป็นแบบนี้ พอเข้าปี 2520 จรัญ พรหมรังสี กับ พร ไพโรจน์ จึงต้องแข่งขันกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จรัญได้เปรียบกว่าตรงที่รับจ้างเป็นผู้กำกับ ทำให้ตลอดทั้งปีมีหนังออกมาฉายถึง 5 เรื่องเริ่มจาก ศาลปืน (สมบัติ-นาท-ปิยะมาศ-นัยนา) ของสันติสุชาภาพยนตร์ ตามด้วย หน้าเนื้อใจเสือ (สมบัติ-ภาวนา) ของนภาฟิล์ม ห้าแฉก (กรุง-นาท-สรพงษ์-อรัญญา) ของรัตนสิทธิ์ภาพยนตร์ เจ้าพ่อ 7 คุก (สมบัติ-สรพงษ์-เนาวรัตน์) ของกมลโปรดักชั่น ปิดท้ายด้วย ราชสีห์ดง (สมบัติ-อรัญญา) ของ ศิริวรรณภาพยนตร์ ซึ่งในจำนวน 5 เรื่องนี้ ศาลปืน เจ้าพ่อ 7 คุก ได้รับความนิยมอย่างมากจากแฟนหนังบู๊ ในขณะที่ พร ไพโรจน์ ต้องลงทุนสร้างเองและกำกับเองด้วย จึงมีหนังฉายเพียงเรื่องเดียวคือ สิงห์สลาตัน (สมบัติ-กรุง-อรัญญา) ซึ่งก็ไม่ทำให้แฟนหนังของ พร ไพโรจน์ ผิดหวัง
ปี 2520 จึงเป็นปีทองของ จรัญ พรหมรังสี ซึ่งหยุดไม่อยู่แล้วครับเพราะปี 2521 ก็มีหนังแนวบู๊ที่จรัญกำกับไว้ออกฉายอีก 5 เรื่องคือ นักเลงกตัญญู (สมบัติ-กรุง-ภาวนา) อาณาจักรนักเลง (สมบัติ-นาท) ของสันติสุชาภาพยนตร์ ตามด้วย ดงเย็น (สมบัติ-อรัญญา) ขุนกระทิง (กรุง-สรพงษ์-ทัศน์วรรณ) นักฆ่าตะกรุดโทน (สมบัติ-อรัญญา) ขณะที่ พร ไพโรจน์ ยังสร้างเอง กำกับเอง ก็เลยมีหนังออกมาฉายได้เรื่องเดียวคือ ข้ามาคนเดียว (สมบัติ-อรัญญา) แต่คอหนังบู๊ก็ออกปากชมสมการรอคอย
พอขึ้นปี 2522 พร ไพโรจน์ จึงเริ่มปรับเปลี่ยนมารับจ้างกำกับบ้าง แต่ก็ยังมีหนังที่สร้างเอง ทำให้เริ่มมีปริมาณผลงานคู่คี่กับ จรัญ พรหมรังสี โดยปี 2522 จรัญ มีหนังกำกับ 3 เรื่อง (ไอ้คลั่งทะเลโหด-ผานกเค้า-ไอ้ถึก) ส่วน พร ไพโรจน์มี 2 เรื่อง (ไอ้ปืนเดี่ยว-ลาบเลือด) ปี 2523 จรัญ มีหนังกำกับ 4 เรื่อง (กิ่งทองใบตำแย-เหนือนักเลง-นายฮ้อยทมิฬ-ไอ้ถึกทหารโข่ง) ส่วน พร ไพโรจน์ มีหนัง 1 เรื่องคือ เสือน้อย ปี 2524 จรัญ มีหนังกำกับ 3 เรื่อง (ไปรษณีย์สุดหล่อ-ไอ้เสี่ยวหมัดสั่ง-วันสังหาร) พร ไพโรจน์ มีหนังกำกับ 2 เรื่อง (จอมตะบัน-เจ้าพ่อภูเขียว) ปี 2525 จรัญ มีหนังกำกับ 3 เรื่อง (ลำตัดรำเตะ-เพลิงภูหลวง-คนล่าคน) ส่วน พร ไพโรจน์ มีหนังกำกับ 1 เรื่องคือ สมิงจ้าวท่า ต่อมาปี 2526 จรัญ มีหนังกำกับ 1 เรื่องคือ นักเลงข้าวนึ่ง ขณะที่ พร ไพโรจน์ มีหนังกำกับ 3 เรื่อง (จ้าวภูผา-ลูกสาวเจ้าพ่อ-สิงห์ด่านเกวียน) ขึ้นปี 2527 ทั้งคู่ก็มีหนังกำกับคนละ 2 เรื่องเท่ากัน พร ไพโรจน์ กำกับเรื่อง พญาเหยี่ยวโก-ลก มือปราบ 2 แผ่นดิน ส่วนจรัญนั้นกำกับเรื่อง เขี้ยวฉลาม-ไอ้ถึกทหารเกณฑ์.. จากนั้น หนังไทยก็เข้าสู่ยุคผู้กำกับหนังคนรุ่นใหม่ จึงไม่มีผลงานของทั้งสองคนอีก คงมีแต่ปี 2530 ที่ พร ไพโรจน์ กลับมาสร้างและกำกับอีกครั้งในเรื่อง 1+1 ฉึ่งแหลก (สรพงศ์-วรรณิศา)
กล่าวได้ว่า ในช่วงที่หนังไทยแนวบู๊กำลังได้รับความนิยมนั้น ชื่อของ จรัญ พรหมรังสี กับ พร ไพโรจน์ ก็เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ถูกจับตามองเป็นอย่างมาก แต่ละปีจะต้องมีหนังที่ทั้งคู่กำกับการแสดงไว้ออกมาฉาย จะเรียกว่า แข่งขันกันก็ได้ แต่ก็เป็นสร้างสีสัน สร้างประวัติศาสตร์ให้กับวงการหนังไทย.. แม้วันนี้ ทั้งคู่จะไม่อยู่แล้ว แต่การได้พูดถึงบ้าง กล่าวถึงและย้อนกลับไปดูหนังที่ท่านกำกับบ้าง ก็เป็นทางเดียวที่จะทำให้รู้ว่า แฟนหนังยังไม่เคยลืม พร-จรัญ คนทำหนังบู๊..คนนี้
