แรกๆ ก็คิดว่า วันหยุดยาวสามวันนี้ จะได้เดินทางไปหาฟิล์มหนังกัน แต่ก็ไม่ได้ไปแล้วเพราะข่าวล่าสุด ฟิล์ม 3 เรื่องนี้ตายไปแล้วครับ..ตายยังไง.. จะเล่าให้ฟังครับ..
ตามปกติ คุณนุ Praderm Sangaseang เพื่อนเรานั้น จะเป็นคนที่พูดน้อยๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องตามหาฟิล์มหนังแล้ว คุณนุจะพูดเยอะที่สุด เห็นโทรศัพท์คุยกับแหล่งข่าวกันทีเป็นชั่วโมงชั่วโมง..ตั้งแต่ออกหาฟิล์มหนังมา คุณนุก็สร้างสัมพันธไมตรีไว้กับผู้คนในต่างจังหวัดเยอะมากๆ ใครที่มีฟิล์มหนังเก่าเก็บไว้ ก็เป็นอันเสร็จคุณนุทุกราย ขนาดไม่มีฟิล์มแล้ว คุณนุก็ยังไหว้วานให้เขาช่วยหาแหล่งข่าวให้อีกอย่างเช่นฟิล์มสามเรื่องนี้
1) รจนายอดรัก (2515) คุณนุได้ข่าวว่า มีหนังขายยาเจ้าหนึ่งที่อำเภอวารินชำราบเก็บไว้ ก็พยายามเจาะๆ จนรู้ว่าใครเป็นคนเก็บฟิล์มไว้ จากนั้นก็ไปเล่าพี่ปัญญา วารินฯ ฟัง (ปัญญาพรภาพยนตร์) พี่ปัญญาก็บอกว่า เขารู้จักเจ้านี้พอดี จึงเข้าไปดูฟิล์มให้..แต่เจ้าของฟิล์มก็บอกว่า ฟิล์มเสียหายและทิ้งไปนานแล้วครับ..นี่ตายเรื่องที่ 1
2) เกียรติศักดิ์ทหารเสือ (2508) กับ มือนาง (2509) หนังสองเรื่องนี้มีข่าวลือกันนานแล้วว่า ยังมีฟิล์มอยู่ แต่ก็ไม่มีใครเจาะข่าวลึกๆ ได้สักทีว่าอยู่ที่ไหน คุณนุก็เลยไหว้วานพี่คนหนึ่งให้ช่วยหาข่าวให้หน่อย..พี่เขาก็ออกตามสืบ หมดค่ารถค่ารา จนได้ข่าวฟิล์มน่าจะอยู่ที่ไหน จากนั้นพี่เขาก็ลงพื้นที่ ก็อาศัยว่าเป็นคนเก่าแก่ก็เลยเข้าไปบ้านหลังนั้นได้..ความฝันท่าทางจะเป็นจริง..เราก็รอฟังข่าว แต่เมื่อวานนี้ พี่เขาก็ส่งข่าวมาบอกว่า ไปถึงบ้านนั้นแล้ว แต่ไม่พบฟิล์ม ถามแล้วได้ความว่า เคยมีฟิล์มสองเรื่องนี้อยู่จริง แต่ต่อมาเมื่อมีจัดบ้านเพื่อทำงานศพญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง เขาก็เลยต้องรื้อของในบ้านออกทิ้ง..ฟิล์มหนังสองเรื่องนี้ก็เลยถูกทิ้งไปกับของอื่นๆ ด้วย นี่ตายอีก 2 เรื่องครับ
ทำไมต้องทิ้งฟิล์ม ถ้าให้เดาเล่นๆ ก็คิดว่า กระเป๋าฟิล์มอาจจะถูกปลวกกิน หรือฟิล์มมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยว ก็เลยถูกทิ้งไปนะครับ..อุตส่าห์เก็บมานานขนาดนั้น คงไม่ทิ้งง่ายๆ หรอกครับถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
