เราจะทำอย่างไร..เราถึงจะรู้ได้ว่าเราจะทำอย่างไร..เราถึงจะรู้ได้ว่าไหม

[มนัส กิ่งจันทร์]

        เราจะทำอย่างไร..เราถึงจะรู้ได้ว่า บ้านหลังนี้หรือบ้านหลังไหนๆ เขาเราจะทำอย่างไร..เราถึงจะรู้ได้ว่าเราจะทำอย่างไร..เราถึงจะรู้ได้ว่า นั่น เป็นเรื่องที่ยากมากๆ ครับ.. เพราะเราจะต้องอาศัยคนในพื้นที่นั้นๆ เป็นคนแจ้งข่าวให้ ตั้งแต่พวกเราเริ่มตามหาฟิล์มหนังไทยเก่าๆ มานั้น สิ่งที่เราพบบ่อยที่สุดก็คือ เมื่อมีคนมาส่งข่าวมาให้เรารู้ว่า ที่นั้น ที่นี่มีฟิล์มหนังเก่าๆ เราก็รีบไปตามลายแทงที่เขาบอก แต่ปรากฏว่า พอไปถึง ก็ไม่มีฟิล์มแล้วเพราะเขาขายหรือเขาทิ้งฟิล์มไปก่อนหน้านั้นหลายสิบปีแล้ว (สรุปว่า เป็นข่าวเก่านะครับ).. หรือบางครั้ง พอไปถึงก็พบว่า ฟิล์มหนังเสียหายหมดแล้วเพราะเรารู้ข่าวช้าเกินไปเป็นสิบๆ ปี (อันนี้ โชคดีที่ยังพอเห็นซากฟิล์มหนังบ้าง) ในความรู้สึกลึกๆ ตอนนี้เราก็ยังเชื่อว่า ยังมีคนเก็บฟิล์มหนังไทยเก่าๆ ไว้ แต่ไม่ยอมเปิดเผยตัว กลัวจะมีใครไปรบกวน ไปตื้อเขาขอซื้อฟิล์มหนังเพราะเขาไม่อยากจะขาย..

        แต่ความที่พวกเราอยากจะให้หนังไทยเก่าๆ เหล่านั้นโดยเฉพาะหนัง 16 มม.ได้กลับฟื้นชีวิตขึ้นมาฉายบนจอภาพยนตร์อีกครั้ง เราจึงพยายามเสาะแสวงหาข่าวตลอดเวลาว่า ใครบ้างจะมีฟิล์มหนัง 16 มม.เก็บไว้ ถ้าเขายังหวงฟิล์ม ไม่อยากจะให้ ไม่อยากจะขาย ก็ต้องตามใจเขาเพราะไหนๆ เขาก็สู้อุตส่าห์เก็บฟิล์มมาเป็นสิบๆ ปีแล้ว จะไปฝืนใจเขาคงไม่ได้หรอก แต่เราขอเพียง ขอฉายทำไฟล์ภาพเพื่อเอามาเผยแพร่เท่านั้น..ซึ่งบางครั้งคำขอของเราก็สำเร็จบ้าง.. ไม่สำเร็จบ้าง แต่เราก็ต้องสู้ต่อไปครับ..