การจะทำหนัง 16 มม.ใบ้ๆ ให้เป็นหนังมีเสียงพูด เสียงพากย์นั้น จะต้องใช้เวลานานมากๆ ครับ.. อย่างเรื่อง ขวัญเรือน (มิตร-เพชรา) นี้ ตอนตัดต่อ ลำดับภาพ ผมก็ใช้เวลาประมาณ 5 วัน จึงจะตัดต่อ ตัดเล็มๆ ภาพส่วนที่เสียๆ ออกไปเสร็จ.. พอตัดเสร็จ น้องเจ เมืองไทย ภัทรถาวงศ์ ก็ส่งเพลง ขวัญเรือน มาให้ ผมก็มาขยับขยายภาพในส่วนที่เป็นฉากไตเติ้ลหนังเพื่อให้เพลงพอดีกับหนัง..
จากนั้น ผมก็เริ่มพากย์เสียงไกด์หนังไปทั้งเรื่องคนเดียวก่อน แม้ว่า หนังจะมีบทพากย์เดิมๆ มาแล้ว แต่การพากย์เสียงไกด์ ก็ต้องพบกับปัญหาที่ว่า ฟิล์มหนังแต่ละฉากนั้น จะเหลือน้อยกว่าบทพูดของบทพากย์หนัง บางฉากที่เห็นคุยกันยาวๆ แบบว่า 4-5 บรรทัดนั้น แต่ฟิล์มก็เหลือมาแค่ 1-2 บรรทัด ผมก็ต้องจับปากตัวละครดูก่อนว่า เหลือคำพูดใดให้พูดบ้าง แล้วก็ลองพากย์เสียงดูก่อน แล้วค่อยมาฟังดูอีกทีว่า เป็นประโยคคำพูดที่ฟังได้รู้เรื่องหรือไม่.. สื่อความหมายในหนังได้หรือไม่.. ถ้าเกิดว่า ไม่ได้ ก็ต้องขัดเกลาบทพูดส่วนนั้นๆ เพื่อหาถ้อยคำที่ฟังรู้เรื่องของหนังมากกว่ามาใช้พูดแทน.. ก็เป็นแบบนี้หลายฉาก เลยทำให้การพากย์เสียงไกด์นั้นต้องใช้เวลานานขึ้นเรื่อยๆ ครับ.. แต่บอกก่อนว่า แม้ชื่อหนัง ขวัญเรือน จะดูธรรมดา แต่บทภาพยนตร์เรื่องนี้ ครูรังสี ทัศนพยัคฆ์ ทำไว้ดีมากครับ บางฉากก็เศร้าเหลือเกิน ผมพากย์เสียงไกด์ไป บางทีน้ำตาจะไหล สงสารตัวละครในหนังครับ.
