สมัยเป็นเด็กๆ เวลาที่เรารู้สึกสนุกหรือจริงจังไปกับหนัง ผู้ใหญ่ก็มักจะบอกเราว่า มันก็แค่หนัง ไม่ใช่เรื่องจริง.. อย่างเรื่อง ชุมแพ ปี 2519 เวลาที่หนังเขาไปถ่ายทำจริงๆ เขาก็ไม่ได้ถ่ายทำที่อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น กันทั้งเรื่องหรอกครับ แต่เขาก็มีวิธีการถ่ายทำ วิธีการเล่าเรื่อง จนคนดูเข้าใจเองว่า ภาพและเรื่องราวทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นที่อำเภอชุมแพ ขอนแก่น
คนทำหนังเขาเรียกว่า ถ่ายตัดแปะและก็ถ่ายเจาะ.. ยกตัวอย่างเช่น ฉากไตเติ้ลเรื่องที่เห็นพระเอก เพิก ชุมแพ นั่งรถสามล้อผ่านที่ว่าการอำเภอชุมแพนั้น ก็มีคนบอกว่า ถ่ายทำที่จังหวัดอื่นๆ มีภูเขาเป็นฉากหลังด้วย แต่หนังก็ตัดแปะผสมกับป้ายที่ว่าการอำเภอชุมแพ จนคนที่ไม่เคยผ่านหน้าอำเภอเข้าใจว่า ถ่ายแถวๆ หน้าอำเภอจริง
ฉากป้ายโรงแรมชุมแพโฮเต็ล.. ก็เห็นแต่ป้ายโรงแรม แต่ตัวละครที่พูดคุยกันภายในโรงแรม ก็เป็นโรงแรมแถวๆ ถนนงามวงศ์วาน ใกล้ๆ แยกพงษ์เพชร ชื่อโรงแรม เขาก็เขียนขอบคุณไว้ในไตเติ้ลแล้ว
สถานีตำรวจภูธรอำเภอชุมแพ นั้น ยังไม่แน่ใจ ก็รอฟังจากคนท้องถิ่นครับว่า ป้ายและอาคารโรงพักนั้น ใช่ โรงพักชุมแพ จริงหรือไม่.. แต่ที่แน่ๆ ว่า จริง ก็คือ ฉากจบที่ถ่ายอาคาร ศาลากลางจังหวัดขอนแก่น นั้น เขาบอกว่า เป็นของจริง แต่ตัวละครบางคนที่ถ่ายเจาะนั้น อาจจะการตัดแปะนะครับ
อย่างไรก็ตาม แม้หนังจะไม่ใช่เรื่องจริง แต่คนดูหนังอย่างเราๆ ก็ยังสามารถเก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์ชีวิตของตัวละครในหนังที่เราเห็นตั้งแต่เปิดตัวไปจนถึงจุดจบ มาปรับใช้กับชีวิตเราได้เหมือนกันนะครับ
