ผู้เขียน หัวข้อ: กาลครั้งหนึ่ง...จนวันนี้ : Until Now (อ่าน 258 ครั้ง)

นายเค

ชื่อภาษาไทย : กาลครั้งหนึ่ง...จนวันนี้ (Until Now)
วันที่เข้าฉาย : 30 มกราคม 2557
ประเภทหนัง : Romance
ผู้กำกับ : ผดุง สมาจาร
บทประพันธ์ : รัตน์ โอสถานุเคราะห์
บทภาพยนตร์ : ผดุง สมาจาร, กฤตชย อาทยไชยยง, อาทิชา ตันธนวิกรัย
นักแสดงนำ : อารักษ์ อมรศุภศิริ, อธิศาพัฒน์ วงศ์เงินยวง, พาวิช ทรัพย์รุ่งโรจน์, อาภา ภาวิไล
ความยาวหนัง : 1 ชม. 55 นาที

เนื้อเรื่องย่อ

ทุกคนต้องเคยมี "รักครั้งแรก" และทุกคนก็ย่อมต้องเคยมี "เรื่องฝังใจ" เมื่อรักครั้งแรกและเรื่องฝังใจ คือเรื่องเดียวกัน มันจึงยิ่งทำให้เรื่องนั้นยังคงฝังอยู่ในใจไม่เคยจางหาย

"กาลครั้งหนึ่ง... จนวันนี้" เป็นเรื่องราวของตัวละครที่จมอยู่กับปมความรักที่ผ่านพ้นไปแล้ว แต่แม้เวลาจะผ่านไปนานถึง 15 ปี เขาก็ยังไม่ลืมความรักครั้งแรก ยังคงรอคอย รอจนแทบจะหมดหวัง และพยายามบอกตัวเองว่าให้ลืม แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่

เรื่องแบบนี้มีจริงในโลกของเรา แต่น้อยคนนักที่จะเข้าใจความรู้สึกของการรอคอย เป็นความท้าทายของภาพยนตร์เรื่องนี้ในการทำให้คนดูเชื่อ เชื่อว่าถ้าเรารักใครจริงๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความรักก็จะยังคงอยู่ตลอดไป ความรักอยู่เหนือกาลเวลา เมื่อเราเชื่อในความรัก "ปาฎิหาริย์" ก็จะเกิดขึ้น

แม้ว่าสิ่งที่ "กาลครั้งหนึ่ง... จนวันนี้" กำลังจะบอก อาจจะขัดต่อคำสอนของใครหลายคน ที่ให้ลืมอดีตและอยู่กับปัจจุบันซะ แต่ "กาลครั้งหนึ่ง... จนวันนี้" ก็จะไม่ตัดสินว่าสิ่งที่ตัวละครทำนั้นถูกหรือผิด เพียงแต่ลองลดการทำงานของสมอง เลิกกำหนดเส้นทางเดินหรือสร้างกฎเกณฑ์ขึ้นมาเป็นกรอบความคิด แล้วปล่อยให้หัวใจและความรู้สึกได้นำพาไปทำในสิ่งที่ต้องการ แล้วผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร จะรักใครหรือเลือกทางไหน คนดูต้องเลือกเอาเอง

ผมมีความเชื่อว่า "การได้ทำในสิ่งที่ต้องการนั้นสำคัญมากกว่าผลลัพธ์ที่ได้" แค่เรามีความสุขที่เราได้ทำ แค่นั้นก็มากเพียงพอแล้ว "การที่เราได้รักคนคนหนึ่ง อาจจะสำคัญกว่าการได้เป็นคนรักกัน"

โรงเรียนประถมศึกษาเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรี

"ต้น" เด็กชายแสนสุภาพ ขี้อาย กลับต้องกลายเป็นเพื่อนคู่ซี้กับ "แก้ว" เด็กสาวจอมแก่นหัวโจกประจำห้องเรียน ด้วยความที่แก้วมักชอบชวนต้นทำบางสิ่งที่เด็กทั่วไปไม่กล้าทำบ่อยๆ ต้นเองก็จะถูกทำโทษ รับเคราะห์แทนแก้วอยู่บ่อยครั้ง..

วันเวลาผ่านไป ทั้งสองเติบโตมาด้วยกันจนเข้าสู่วัยรุ่น "ต้น" เริ่มคิดว่าตัวเองมีความรู้สึกดีๆ กับ "แก้ว" มากกว่าความเป็นเพื่อนซะแล้ว แต่ไม่กล้าบอกความในใจ หลังจากเหตุการณ์ที่ทั้งคู่พลัดหลงป่าจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ทำให้แก้วเริ่มมองเพื่อนหนุ่มคนนี้ด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไปด้วยเช่นกัน....

ก่อนที่ทั้งคู่จะเปิดใจกันและกันให้อีกฝ่ายรับรู้...แต่แล้วจู่ๆ ครอบครัวของแก้วก็หายไปจากหมู่บ้านอย่างกระทันหันโดยไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และต้นเองก็ไม่เคยได้ข่าวคราวของแก้วอีกเลย...

... 15 ปี ผ่านไป ...

ต้น ชายหนุ่มในวัย 33 ที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับ "ตาล" แฟนสาวที่คบกันมาเกือบ 4 ปี ก่อนที่จะถึงวันแต่งงานจริงๆ นั้น ...ต้นกลับมีความรู้สึกว่า "แก้ว" กลับมาอยู่รอบๆ ตัวเขาอีกครั้ง ...เหลือเวลาอีกเพียง 2 อาทิตย์ก่อนที่จะเข้าพิธีแต่งงาน..ต้นทำตามที่หัวใจเรียกร้องโดยเริ่มตามหาแก้วอีกครั้ง...

เรื่องราวของแก้ว และความทรงจำในอดีต ...กลับมาปรากฏชัดเจนอีกครั้ง ...

คนบางคน ออกตามหารักแท้....แต่บางคน...กลับตามหารักแรก

รักไหน จะเป็นรักสุดท้ายในชีวิต...

Until Now กาลครั้งหนึ่ง....จนวันนี้

Director Note

ทุกคนต้องเคยมี “รักครั้งแรก” และทุกคนก็ย่อมต้องเคยมี “เรื่องฝังใจ” เมื่อรักครั้งแรกและเรื่องฝังใจ คือเรื่องเดียวกัน มันจึงยิ่งทำให้เรื่องนั้นยังคงฝังอยู่ในใจไม่เคยจางหาย

“กาลครั้งหนึ่ง… จนวันนี้” เป็นเรื่องราวของตัวละครที่จมอยู่กับปมความรักที่ผ่านพ้นไปแล้ว แต่แม้เวลาจะผ่านไปนานถึง 15 ปี เขาก็ยังไม่ลืมความรักครั้งแรก ยังคงรอคอย รอจนแทบจะหมดหวัง และพยายามบอกตัวเองว่าให้ลืม แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่

เรื่องแบบนี้มีจริงในโลกของเรา แต่น้อยคนนักที่จะเข้าใจความรู้สึกของการรอคอย เป็นความท้าทายของภาพยนตร์เรื่องนี้ในการทำให้คนดูเชื่อ เชื่อว่าถ้าเรารักใครจริงๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความรักก็จะยังคงอยู่ตลอดไป ความรักอยู่เหนือกาลเวลา เมื่อเราเชื่อในความรัก “ปาฎิหาริย์” ก็จะเกิดขึ้น

แม้ว่าสิ่งที่ “กาลครั้งหนึ่ง… จนวันนี้” กำลังจะบอก อาจจะขัดต่อคำสอนของใครหลายคน ที่ให้ลืมอดีตและอยู่กับปัจจุบันซะ แต่ “กาลครั้งหนึ่ง… จนวันนี้” ก็จะไม่ตัดสินว่าสิ่งที่ตัวละครทำนั้นถูกหรือผิด เพียงแต่ลองลดการทำงานของสมอง เลิกกำหนดเส้นทางเดินหรือสร้างกฎเกณฑ์ขึ้นมาเป็นกรอบความคิด แล้วปล่อยให้หัวใจและความรู้สึกได้นำพาไปทำในสิ่งที่ต้องการ แล้วผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร จะรักใครหรือเลือกทางไหน คนดูต้องเลือกเอาเอง

ผมมีความเชื่อว่า “การได้ทำในสิ่งที่ต้องการนั้นสำคัญมากกว่าผลลัพธ์ที่ได้” แค่เรามีความสุขที่เราได้ทำ แค่นั้นก็มากเพียงพอแล้ว “การที่เราได้รักคนคนหนึ่ง อาจจะสำคัญกว่าการได้เป็นคนรักกัน”

ผู้เขียน หัวข้อ: กาลครั้งหนึ่ง...จนวันนี้ : Until Now (อ่าน 258 ครั้ง)

นายเค

กาลครั้งหนึ่ง...จนวันนี้ : Until Now