บทที่ 513 แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-เนาวรัตน์-ทัศน์วรรณ) รีมาสเตอร์กากฟิล์ม

[นายเค]

บทที่ 513
ชุมทางหนังไทยในอดีต เสนอฉาย
หนึ่งในโครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ
แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-เนาวรัตน์-ทัศน์วรรณ) รีมาสเตอร์กากฟิล์ม
โดย มนัส กิ่งจันทร์
(facebook 21 เมษายน 2557)


           สวัสดีครับทุกท่าน.. วันนี้ โครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ ขอเสนอฉายหนัง 35 มม.พากย์เสียงในฟิล์ม.. หนังเรื่องนี้ตอนผมเป็นเด็กๆ ตอนนั้นแค่เห็นใบปิดหนังเรื่องนี้ ก็นึกอยากจะดูหนังเรื่องนี้ขึ้นมาทันทีและก็มีโอกาสได้ดูเพียงครั้งเดียว.. สิ่งที่จดจำได้ในวัยเด็กก็มีคือ ฉากที่ เนาวรัตน์ วัชรา รำดาบหน้าเมรุตั้งศพผู้เป็นพ่อ แล้วสุดท้ายเธอก็เชือดคอตัวเองตายตามผู้เป็นพ่อไป มันช๊อคความรู้สึกในวัยเด็กของผมมากๆ..แล้ววันเวลาก็พาทุกสิ่งทุกอย่างค่อยๆ จางหายไปตามกาลเวลา เหลือไว้แต่เพียงเสียงเพลง “แม่อายสะอื้น” เพลงเอกจากเรื่องที่ทุกครั้งเมื่อได้ยิน ใจก็นึกอยากจะดูหนังเรื่องนี้ขึ้นมาทันที..

           แม่อายสะอื้นสร้าง และ กำกับโดย ชุติมา สุวรรณรัตน์ นำแสดงโดย สมบัติ-ทัศน์วรรณ เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา-เนาวรัตน์ วัชรา-กำธร-สะอาด-นงลักษณ์-เมตตา-นฤพนธ์-วิภาวดี-จำรูญ-มาลี-โขน..ออกฉายครั้งแรกวันที่ 27 ธันวาคม 2515 ที่โรงหนังเพชรรามา...และเมื่อถูกกล่าวขานถึงมากๆ จึงได้กลับมาฉายใหม่อีกครั้งในวันที่ 19 มกราคม 2523 ที่โรงหนังเพชรรามา-สามย่าน-เพชรเอ็มไพร์..  ซึ่งนอกจากจะสร้างชื่อเสียงให้เนาวรัตน์ วัชรา แล้ว ยังเป็นหนังแจ้งเกิดให้กับดาราสาวคนใหม่ ทัศน์วรรณ เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา อีกด้วย

           เรื่องราวของ แม่อายสะอื้น กลับมากระตุ้นความทรงจำในวัยเด็กของผมอีกครั้งหนึ่ง เมื่อรายการ “มรดกภาพยนตร์ไทย” ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 11 ช่วงสี่ทุ่มกว่าๆ ประกาศว่า จะมีการนำหนังเรื่องนี้กลับมาฉาย..ผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอ..เครื่องอัดวีดีโอถูกเช็คแล้วเช็คอีก กลัวว่าจะอัดไม่ติด.. แล้วพิธีกรสาวคุณเพชรี พรหมช่วย ก็ออกมาแนะนำหนัง..มีประโยคหนึ่งที่พูดถูกใจดำผมมากๆ ก็คือ ให้เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ด้วย..เพราะสมัยนั้นใครๆ ก็รู้ว่า ถ้าเป็นหนังของ ชุติมา สุวรรณรัตน์ แล้ว รับประกันน้ำตาไหลได้ทุกเรื่อง...

           เมื่อหนังเริ่มฉาย.. สิ่งที่พบว่า แตกต่างจากที่เคยดู ก็คือ กากฟิล์มหนังที่นำมาฉายนั้น มันเป็นสีแดงๆ มีเส้นฝนเยอะมาก.. แต่ผมก็ทนดูจนจบ แม้สภาพกากฟิล์มหนังจะทำลายอารมณ์หนังไปบ้าง แต่พอเรานึกถึงอดีตที่เคยดูในครั้งแรกๆ มันก็ทำให้รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ ซาบซึ้งใจกับ “แม่อายสะอื้น”  เช่นเดิม..ปัจจุบันคงมีแต่เทปวีดีโอชุดนี้ที่หลงเหลืออยู่และมีการนำไปออกจำหน่ายเป็นแผ่นดีวีดีของค่ายแฮบปี้โฮม ซึ่งผมเคยนำบางส่วนมาฉายให้ดูแล้วในบทที่ 336

เพราะนี่ก็คือ หนึ่งในโครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-ทัศน์วรรณ)

คลิ๊กดู...
หนึ่งในโครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-ทัศน์วรรณ)


<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/KthLH-a_qs8?fs=1&start=" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
.......................

           แต่วันนี้ ที่ต้องนำ แม่อายสะอื้น กลับมาฉายอีกครั้งก็เพราะว่า มีเพื่อนคนหนึ่งนำกากฟิล์มเรื่องนี้มาให้ฉาย..พร้อมกับบอกว่า คนที่ไปหากากฟิล์มเรื่องนี้มาได้ก็คือ คุณโต๊ะ พันธมิตร..คิดว่า คงจะหลายปีแล้วครับเพราะเป็นการออกหากากฟิล์มในช่วงที่คุณโต๊ะ พันธมิตร ยังผลิตดีวีดีหนังเก่าๆ จำหน่ายอยู่ (ปัจจุบันเลิกไปแล้ว).. แต่เหตุที่ได้กากฟิล์มเรื่องนี้มาก็เพราะว่า คนขายฟิล์มให้ เขาบอกว่าเป็นเรื่อง แว่วเสียงซึง ของ ชุติมา สุวรรณรัตน์ ซึ่งหลายคนตามหาอยู่ แต่พอเช็คฟิล์มแล้ว ข้างในกระเป๋ากลับเป็นเรื่อง แม่อายสะอื้น ซึ่งสภาพฟิล์มบอบช้ำมากๆ ครั้นคุณโต๊ะจะลงทุนเอาไปเทเลซีนเหมือนเรื่องอื่นๆ ก็จะยากในการทำออกจำหน่าย..คุณโต๊ะก็เลยเก็บกากฟิล์มนี้ไว้เรื่อยมา กระทั่งรู้ว่า พวกเรากำลังตามหากากฟิล์มหนัง 35 มม.มาฉายดูกัน ก็เลยฝากเพื่อนมาให้ฉายดูครับ..

           ตอนแรกที่ผมเห็นกากฟิล์มเรื่องนี้ ก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่า จะยังมีกากฟิล์มเหลืออยู่เพราะถ้าคิดเทียบกับกากฟิล์มที่มีการทำดีวีดีออกจำหน่ายแล้ว ก็คิดว่า กากฟิล์มตัวนั้นก็แย่จนน่าจะใช้ไม่ได้อีกแล้ว..พอมาเจอกากฟิล์มชุดนี้ก็ดีใจครับเพราะมีอยู่หลายม้วน ทีแรกก็คาดว่าจะได้หนังฉบับสมบูรณ์แน่ๆ แต่พอเช็คฟิล์มแล้ว ก็พบว่า เกือบครึ่งเรื่องเป็นฟิล์มที่ชำรุด ฟิล์มมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวแล้ว แถมยังหดตัวอีกต่างหา ทำให้ฟิล์มไม่ลงร่องหนามเตยเวลาเข้าเครื่องฉาย พูดง่ายๆ ก็คือ ส่วนนั้นฉายไม่ได้แล้วครับ..แต่เพราะความอยากได้ภาพจากหนัง พวกเราก็เลยพยายามหาทางฉายไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่า ยังไงฟิล์มตัวนี้ก็คงจะทำประโยชน์อะไรกว่านี้ไม่ได้แล้ว.. เราฉายหนังเรื่องนี้ขาดๆ หยุดๆ ไปกว่า 70 กว่าครั้ง กว่าจะหนังจบเรื่องและได้เป็นไฟล์วีดีโอมาความยาวประมาณ 1 ชั่วโมง 10 นาที..ก็จะมีบางส่วนที่ฉายแล้วมองเห็นรูหนามเตยบิดๆ เบี้ยวๆ ครับ..


ภาพนี้ยังเป็นฟิล์มส่วนที่ยังได้ตามปกตินะครับ...ยังไม่ได้แก้สี


เนาวรัตน์ วัชรา..ฉากเรียกน้ำตาจากคนดู..


ฉากนี้ฟิล์มเริ่มขาดและมีร่องรอยการต่อหนังไม่ตรงเฟรมครับ..ฉากนี้เนาวรัตน์หนีออกมาจากซ่องโสเภณีได้ ก็ถูกกลุ่มวัยรุ่นรุมข่มขืนซ้ำอีก..


ผมเลือกภาพจากฟิล์มที่ฉายแล้ว มองเห็นถึงความบอบช้ำของฟิล์มมาให้ดูนะครับ ก็เรียกว่า พยายามช่วยกันฉายอย่างสุดเหวี่ยง บิดซ้ายบ้าง ขวาบ้าง เห็นแถบเส้นเสียงบ้าง เห็นรูหนามเตยบ้าง..


หนังน่าจะมีประมาณ 8-9 ม้วนจบ แต่ว่าส่วนที่เสียหายจะเริ่มตั้งแต่ม้วนที่ 4 ไปจนจบนะครับ.. ภาพนี้เป็นม้วนจบแล้ว พยายามฉายให้ได้ภาพครับ...


ช่วงนี้เรียกว่า ฉายทำภาพได้ครั้งละไม่ถึง 1 นาที ต้องหยุดใส่ฟิล์มใหม่ตลอดเพราะฟิล์มหด ไม่ลงร่องเฟืองเครื่องฉายครับ..


นอกจากฟิล์มหด เหม็นเปรี้ยวแล้ว ยังมีส่วนที่ภาพลอกๆ จนไม่ได้ภาพแบบนี้อีกเยอะครับ แต่ก็ฉายๆ มาก่อน เผื่อจะฟลุ๊กได้ภาพมาครับ..


ก็เรียกว่า ฉายมากที่สุดเท่าที่เคยฉายหนังมา ตามปกติหนัง 1 เรื่องมี 5-6 ม้วน ก็จะฉายเพียง 5-6 ครั้งก็จบเรื่อง แต่แม่อายสะอื้นนี้ฉายไป นับจากคลิปวีดีโอที่ได้มา พวกเราฉายไปถึง 72 ครั้ง ได้มา 72 คลิปครับ หนักจริงๆ..


ฉากนี้เป็นฉากสำคัญของ ทัศน์วรรณ ฟิล์มหดหมดแล้ว ฉายยากมากครับ แต่ก็พยายามฉาย ได้มาไม่กี่นาทีครับ..


ฉากนี้้ก็สำคัญครับ พยายามฉายจนได้ภาพมาแล้วครับ..

           ครับ เมื่อฉายจนหมดแล้ว...วันนี้ ผมก็เลยเลือกตัดเป็นฉากๆ มาให้ดู..ภาพจากไฟล์วีดีโอนี้จะแก้สีแดงๆ ออกไปบ้างแล้วนะครับ.. ให้ดูเพื่อเป็นข้อเตือนใจว่า ถ้าเจอกากฟิล์มเก่าๆ อย่างน้อยๆ เราก็ยังฉายได้ เราก็ยังพอจะมีภาพประวัติศาสตร์จากหนังมาให้เห็นๆ มาให้เราได้เก็บภาพไว้บ้าง.. อย่าลืมว่า อดีตของหนังไทย..ไม่มีวันตาย หากวันนี้ เราช่วยกันเก็บภาพจากฟิล์มไว้ก่อน ร่วมแรง ร่วมใจ ช่วยหนังไทยจากกากฟิล์ม..

<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/DsRylQ8NMa8?fs=1&start=" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
แม่อายสะอื้น [2515]

แหละนี่ก็คือ หนึ่งในโครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-เนาวรัตน์-ทัศน์วรรณ) รีมาสเตอร์กากฟิล์ม


คลิ๊กดู...


<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/GRkZHja_8wk?fs=1&start=" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
.................

           ครับ แม่อายสะอื้น ที่นำมาออกดีวีดีนั้น เขาก็ใช้เทปยูเมติกที่จัดทำไว้จากกากฟิล์มนานแล้วครับ เป็นภาพเต็มจอ เส้นฝนก็พอๆ กันกับกากฟิล์มที่เราได้มานั่นแหละครับ เพียงแต่ว่า ของเรานั้นทำภาพเป็นจอสโคป แต่ความยาวในแผ่นดีวีดียาวเกือบ 2 ชั่วโมง ส่วนกากฟิล์มที่พวกเราได้มานั้นเรียกว่า บอบช้ำมากๆ ขนาดได้มาครบทุกม้วน แต่เมื่อตัดส่วนที่ภาพเสียๆ ออกไปแล้ว ก็เหลือความยาวเพียง 1 ชั่วโมง 10 นาทีเท่านั้นเองครับ แต่ว่าในกากฟิล์มที่ได้มานั้น ก็มีบางฉากที่เราไม่เคยเห็นในม้วนดีวีดีนะครับ.. จริงๆ แล้ว คิวฉายเรื่อง แม่อายสะอื้น นั้น ยังไม่ถึงคิวเพราะผมกับคุณนุฯ เพิ่งได้กากฟิล์มมาจากเพื่อนเมื่อช่วงวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมานี้เอง..

           แต่พอเห็นว่าเป็นหนังเก่า ฟิล์มปี 2515 ก็รีบเปิดกระเป๋าดูก่อน ก็เลยเห็นว่า ฟิล์มมีกลิ่นเปรี้ยว มีร่องรอยเสียหายมากๆ ผมก็เลยต้องรีบกรอฟิล์ม ทำความสะอาด พยายามตัดส่วนที่คิดว่า จะฉายได้ออกมาไว้ก่อน ส่วนที่คิดว่า น่าจะฉายไม่ได้แล้ว ก็ยังไม่ทิ้งนะครับ นำไปใส่ม้วนรวมๆ ไว้ต่างหากเพื่อลองฉายดู ก็ใช้เวลาในการซ่อมฟิล์มไปเกือบ 1 วัน จากนั้นก็ฉายไป กินเวลาเกือบ 1 วันเช่นกัน..ระหว่างฉายไป ก็ฉายขาด ก็ต้องหยุดบ่อยๆ จนรู้สึกท้อ..แต่เพราะก็คิดว่า หากเราไม่ลองฉาย เราก็จะไม่ได้ภาพแบบจอสโคป ก็เลยพยายามฉายจนถึงที่สุด..และก็อย่างที่บอกไว้แล้วนะครับว่า พอฉายเสร็จ ก็นับคลิบวีดีโอได้ถึง 72 คลิป ซึ่งก็หมายถึงว่า เราต้องฉายไปถึง 72 ครั้ง จึงได้ภาพมาครับ..ฉายจนคุณนุฯ แซวว่า ฉายไป สะอื้นไป นั่นแหละครับ..

แหละนี่ก็คือ หนึ่งในโครงการภาพยนตร์ไทยคงเหลือ แม่อายสะอื้น (2515 สมบัติ-เนาวรัตน์-ทัศน์วรรณ) รีมาสเตอร์กากฟิล์ม


           น่าเสียดายครับ ที่ คุณ Atit Aree บอกว่า มีการเทเลซีนหนังเรื่องนี้เต็มเรื่องเก็บไว้ แต่จนถึงทุกวันนี้ พวกเราก็ยังไม่เคยเห็นหนังเต็มๆ เรื่องเลยครับ ไม่รู้ว่า เขาจะเทเลซีนไว้ทำไม ถ้าไม่นำมาขาย..สมัยที่คุณโต๊ะพันธมิตรใช้บริการที่โซโฮนั้น ก็ต้องคิดแล้วคิดอีกว่า จะเทเลซีนหรือไม่ เพราะถ้าไม่ได้ทำออกขาย ก็จะไม่เทเลซีนครับ จะใช้วิธีซูมหนังเก็บไว้ดูเฉยๆ จะได้ไม่เปลือง แต่บางเรื่องก็พลาดครับเพราะคิดว่าจะผ่านใช้ได้ แต่บางทีฟิล์มก็ขาดสะดุดเป็นช่วงๆ บางทีก็ต้องใช้วิธีพากย์ทับเสียงเดิมบ้าง บางเรื่องก็หยุด ไม่กล้าออกจำหน่ายครับ..

           สำหรับเรื่อง แม่อายสะอื้น ที่ผ่านตามานั้น ก็เห็นๆ ว่าเป็นยูเมติกที่ใช้วิธีซูมภาพจากจอ ภาพเต็มจออย่างที่นำมาออกดีวีดีจำหน่ายครับ ยังไม่เคยเห็นตัวสมบูรณ์เลยครับ..ก่อนหน้านี้ ผมก็เคยได้กากฟิล์ม 16 มม.สโคปมาชุดหนึ่ง เพียงแต่ว่าคนขายฟิล์ม เขาไม่เข้าใจเพราะเห็นฟิล์มโดนน้ำ ลอกเป็นแห่งๆ ก็เลยตัดส่วนที่ลอกๆ ออกไป ทำให้เสียหนังครับ ผมเคยนำมาฉายทำภาพแล้ว ก็ได้ประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งครับ ฟิล์มไม่ค่อยมีเส้น แต่สีเฟดแดงๆ ครับ ตอนนั้นทำเป็นวีดีโอเทปไว้ครับ..และล่าสุดที่ทำก็คือฟิล์มชุดนี้แหละครับ.. หนังสำคัญระดับนี้ถ้าไม่พยายามทำภาพไว้ ต่อไปในอนาคตจะบอกลูกหลานว่าอย่างไรล่ะครับ..ตอนนี้น่าจะไปยุให้คนที่เทเลซีนเก็บไว้นำออกไปขายให้กับผู้ผลิตรายล่าสุดนะครับ..

           บทเรียนที่ได้จากการฉายฟิล์ม แม่อายสะอื้น ของครูเชาว์นั้น นอกจากจะทำให้เรารู้จักวิธีการปรับแต่งเครื่องฉายให้เหมาะสมกับฟิล์ม รู้จักวิธีการปรับแก้สีในคอมฯ แล้ว ก็ยังทำให้เราคิดได้อีกว่า ก่อนที่กากฟิล์มสีเฟดๆ จะเริ่มหดตัวหรือบิดเบี้ยวไปนั้น เราควรต้องรีบนำมาฉายทำภาพไว้ก่อน แม้จะเป็นหนังไม่จบเรื่องก็ตาม.. เพราะอย่างน้อยๆ ก็ทำให้เราเห็นร่องรอยประวัติศาสตร์การฉายหนังเรื่องนั้นๆ ที่อยู่บนแผ่นฟิล์ม ยิ่งหนังที่มีเส้นฝนด้วย ยิ่งต้องมีการบันทึกภาพเก็บไว้ให้ลูกหลานได้ชม ไม่ใช่ชมอย่างหนัง แต่ชมอย่างบันทึกประวัติศาสตร์เปรียบเทียบกับชีวิตคนเราก็คือ เก็บภาพตั้งแต่เด็กจนวัยชรา เราต้องมีภาพเก็บไว้ให้ชม อีกอย่างอยากให้เราคิดว่า "หนังดีต้องมีเส้น" เส้นฝนเส้นหนึ่งที่จะเกิดขึ้นบนแผ่นฟิล์ม ไม่่่ว่าจะเป็นฟิล์มดำหรือหรือฟิล์มทอง ไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ หากแต่ต้องเกิดจากการฉายบ่อยๆ ก็ลองคิดเ่ล่นๆ ซิครับว่า ทำไม หนังต้องฉายบ่อยๆ จนเกิดเส้นฝน คำตอบก็อยู่ที่ว่า ที่ฉายบ่อยๆ ก็เพราะว่ามีคนอยากดูนั่นเอง..ขอบคุณครูเชาว์ ลาวัลย์และเพื่อนฯ ที่เอื้อเฟื้อกากฟิล์มเก่าๆหลายเรื่องให้เราได้บันทึกภาพเก็บไว้ครับ ผมจะทยอยนำมาโพสต่อไปครับ

..............

[มนัส กิ่งจันทร์]

ผมขอขอบคุณคุณเค..และเพื่อนๆในเว็บ thaicine ทุกท่านที่เป็นกำลังใจและช่วยกันนำเรื่องราวเก่าๆ ของหนังไทยมาโพสไว้ ณ ที่นี้อีกแห่งหนึ่งด้วย
คุณเค จัดภาพและหาข้อมูลมาต่อเติมเรื่องราวได้ดีครับ ทำให้น่าสนใจมากขึ้นครับ..คิดว่าสักวันหนึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ค้นคว้าข้อมูล
ผมเข้ามาอ่านทุกวันครับ แต่ถ้ายังไม่มีใครถามอะไร..หรือแสดงความคิดเห็นอะไร ผมก็จะไม่ได้เขียนตอบนะครับ..

ประสบการณ์อย่างหนึ่งที่ผมได้จากการพยายามฉายกากฟิล์มเรื่อง แม่อายสะอื้น ก็คือ
1) จะต้องรู้จักดูฟิล์มว่า หดตัวหรือไม่ ถ้าหดตัวในลักษณะขึ้น-ลง ก็จะทำให้เฟืองไม่ลงรูหนามเตย ฉายยากครับ แต่ก็ต้องพยายาม
เคยลองฉายแบบไม่พึ่งเฟืองแล้ว ก็ได้ผลพอๆ กันครับ
2) ถ้าฟิล์มบิด เบี้ยว เดินเป็นงูเลื้อย นั้น ก็ไม่ค่อยเท่าไรครับ เครื่อง 104 เอาอยู่ครับ เพียงแต่ต้องปรับแต่งที่หนีบประตูฟิล์มให้ดีๆ ครับ
3) ถ้าฟิล์มเยิ้ม เหม็นเปรี้ยว เวลาฉายไป จะมียางเยิ้มออกมาเกาะที่ประตูฟิล์ม จะทำให้ภาพสั่นๆ และคุมโฟกัสไม่อยู่ ต้องถอดเช็คทำความสะอาดบ่อยๆ ครับ
4) ข้อสำคัญอีกอย่างคือ ต้องใส่ใจกับการฉายจริงๆ คิดเสียว่า ถ้าเราไม่ฉาย ก็ไม่มีใครฉายแล้วครับ อดทน ทำใจเย็นๆ ครับ จะขาดบ่อยๆ หรือหยุดเครื่องบ่อยๆ
ก็ไม่เป็นไรครับเพราะเรามาตัดต่อในคอมฯได้ครับ
5) สีเฟดแดงๆ ไม่เป็นไร แต่งในคอมฯได้บ้างครับ

และจากการพยายามฉายนั้น ก็ทำให้คิดได้ว่า ทำไมเราไม่คิดป้องกันเหตุการณ์นี้ไว้ก่อนล่ะครับ กล่าวคือ ในช่วงที่ฟิล์มยังฉายได้อยู่นั้น ทำไมเราไม่นำฟิล์มมา
ฉายทำภาพไว้ก่อนเพราะถ้าฟิล์มดีๆ หนัง 2 ชั่วโมง เราก็ฉาย 2 ชั่วโมงเสร็จครับ..ผมเข้าใจว่า ฟิล์มที่หลายท่านเก็บรักษาไว้นั้นมีคุณค่าทางใจอย่างมากกับท่าน
แต่ถ้าปล่อยให้ฟิล์มตายไปโดยไม่สำรองภาพเก็บไว้ก่อน ก็เท่ากับว่า เราไม่ช่วยรักษาประวัติศาสตร์หนังไทยไว้ให้ลูกหลาน..ถ้าเป็นฟิล์มใหม่ๆ ยังใช้ได้เชิงธุรกิจ
หรือยังฉายโชว์ได้แบบไม่อายใคร ผมคงยังไม่รบกวนท่านหรอกครับ แต่ถ้าเมื่อไร ฟิล์มสีเฟดแดงๆ ถ้าท่านคิดว่า จะเลิกใช้ จะเลิกฉายขึ้นจอ หรือก่อนจะทิ้งฟิล์ม
เอารีลไปใส่หนังเรื่องใหม่ ก็ขอความกรุณาขอไว้ทำภาพก่อนนะครับ..อย่างน้อยๆ เราก็ยังจะได้เห็นภาพจากกากฟิล์มแบบจอสโคปเหมือนหนังกลางแปลงอย่างที่
พวกเรากำลังทำอยู่ครับ.. ขอบคุณครับ

[rocket man]

เทเลซีนจากฟิล์มนี่ภาพสวยจริงๆครับ...

[มนัส กิ่งจันทร์]

เทเลซีนจากฟิล์มนี่ภาพสวยจริงๆครับ...

ครับ..เทเลซีนจากฟิล์มแล้ว ทำให้หนังน่าดูขึ้นครับ.. ผมเพิ่งมาดูหนังจากแผ่นดีวีดีที่คุณเค นำลิงค์มาแปะไว้ให้
ดูแล้ว คิดว่า กากฟิล์มที่นำมาดีวีดีตามคลิป กับ กากฟิล์มที่คุณโต๊ะพันธมิตรไปหามาได้นี้ น่าจะเป็นฟิล์มชุดเดียวกันครับ
เข้าใจว่า เขาคงจะซูมอัดลงเทปยูเมติกไว้ก่อน จากนั้นก็ปล่อยฟิล์มทิ้งไว้ จนคุณโต๊ะไปเจอและนำกากฟิล์มกลับมา
เพียงแต่ว่า ระยะเวลานานๆ ที่ทำให้กากฟิล์มชำรุดและเสียหายจนเมื่อมาถึงมือพวกเราในช่วงวันหยุดสงกรานต์นี้ ก็เลย
ทำภาพออกมาได้เท่าที่เห็นๆ นะครับ..

ผมเองเก็บสะสมหนังไทยเ่ก่าๆ ไว้ก็เพื่อหวังจะใช้เป็นข้อมูลในการเขียนเล่าเรื่องหนังไทยให้ผู้คนที่สนใจได้รับรู้กัน
อย่างน้อยๆ ก็ไม่ต้องการให้ ลืมอดีตของหนังไทย..ตอนแรกคิดว่า จะได้หนังมาเป็นวีดีโอ อัดจากทีวีหรือซื้อแผ่นวีซีดีหรือดีวีดีก็ไม่เป็นไร
แต่เมื่อมาทำโครงการช่วยหนังไทยจากกากฟิล์มแล้ว จึงรู้สึกเช่นเดียวกับคุณหนุ่มชาวนา ไทยซีเน ครับคือ เทเลซีนแบบจอสโคปจากฟิล์มนี่ภาพสวยและน่าดูจริงๆ ครับ
ไฟล์ต้นฉบับเป็น full HD ครับ แต่ที่นำมาโพสนี้ ลดขนาดไปเกินกว่าครึ่งหนึ่งแล้วครับ จะได้โพสง่ายๆ ครับ..