บทที่ 637 ชุมทางหนังไทยในอดีต เสนอฉาย จาก..ไผ่สีทอง สู่..โชคดีที่รัก (2523 สรพงศ

[นายเค]

บทที่ 637
ชุมทางหนังไทยในอดีต เสนอฉาย
จาก..ไผ่สีทอง สู่..โชคดีที่รัก (2523 สรพงศ์-สุพรรษา)
โดย มนัส กิ่งจันทร์
(facebook 5 มกราคม 2558)


         สวัสดีครับทุกท่าน อาจเป็นเพราะความโด่งดังของ “ไผ่สีทอง” จึงทำให้มี “โชคดีที่รัก” ตามมา..แต่ว่าหนังจะ “โชคดี” เหมือนชื่อหรือเปล่า.. ต้องตามไปดูครับ.. ในปี 2522 ไผ่สีทอง (สรพงศ์-สุพรรษา) ได้รับความนิยมอย่างมากโดยเฉพาะในสายต่างจังหวัด ทำให้นางเอกสาวหน้าสวย สุพรรษา เนื่องภิรมย์ แจ้งเกิดทันทีกับหนังเรื่องนี้ ซึ่งผมเคยเขียนถึงเรื่อง “ไผ่สีทอง” ไว้แล้ว ลองย้อนกลับไปดูตามลิงค์..

คลิก.. บทที่ 633 ไผ่สีทอง (2522 สรพงศ์-สุพรรษา)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=559837160827592&set=o.156185157894883&type=1&permPage=1

         แต่สิ่งที่โด่งดังมาพร้อมๆ ไผ่สีทอง ก็คือ เพลงเอกของเรื่องที่ชื่อ “รักตรึงใจ” ซึ่งขับร้องโดย ชรัมภ์ เทพชัย..ในสมัยนั้นเรียกว่า ดังระเบิดเมืองไปเลย ทีนี้ พอเราย้อนกลับไปรู้จักกับ ไผ่สีทอง และเพลง รักตรึงใจ แล้ว ก็มาลองมาคิดต่อว่า ถ้าผู้สร้างหนัง จะอาศัยกระแสไผ่สีทอง..ทำหนังอีกสักเรื่อง จะทำออกมาแบบไหน..แล้วทำไมจึงต้องสร้างเป็น โชคดีที่รัก..

         ไผ่สีทอง นั้น วางบทให้สรพงศ์เป็นพระเอกยากจน แต่ไปรักกับนางเอกสุพรรษาซึ่งรวยกว่า แล้วสุดท้ายพระเอกก็ตายในอ้อมกอดของนางเอก..เศร้าครับ..แล้วถ้าจะขายพระเอก-นางเอกคู่เดิมอีก คิดว่า คนดูจะต้องการอะไร.. แล้วจะเอาเพลงอะไรมาเป็นเพลงเอกให้โด่งดังเหมือนกับเพลง รักตรึงใจ ได้หนอ..โจทย์ข้อนี้ คงหนักสำหรับทีมผู้สร้างหนัง..แต่สำหรับคนดูอย่างผม บอกตรงๆ ว่า ประทับใจและอิ่มเอมใจกับ ไผ่สีทอง มาตั้งแต่เป็นเด็กนักเรียนมัธยมแล้ว.. สิ่งที่จะแทรกซึมเข้ามาแทนที่ได้นั้น จะต้องเด็ดกว่าจริงๆ เท่านั้น

         โชคดีที่รัก.. นำแสดงโดย สรพงศ์ ชาตรี-สุพรรษา เนื่องภิรมย์-รุ่งนภา กลมกล่อม-สมชาย สามิภักดิ์-ฉัตร มงคลชัย-ศิรดา-โชติมา.. สร้างโดย วีรกรณ์โปรดักชั่น โดย อรรถกฤต วูวงศ์ เป็นผู้อำนวยการสร้าง และกำกับการแสดงโดยเจ้าเก่า..แสนยากร.. เข้าฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2523 ที่โรงหนังโคลีเซี่ยม-พาราเมาท์... ส่วนเพลงเอกของหนังก็ยังคงเป็นเสียงร้องของ ชรัมภ์ เทพชัย ชื่อเพลงว่า อำนาจรัก

         อย่างแรก เอาผลตอบรับจากแฟนๆ หนังก่อนก็แล้วกันนะครับ.. โชคดีที่รัก นั้นพอออกฉาย ก็ไม่สามารถเข้าไปครองใจแฟนๆ หนังได้อย่าง ไผ่สีทอง เลยครับ..ซึ่งผมเองก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน..จึงทำให้รู้สึกลืมๆ หนังเรื่องนี้ไปซะเฉยๆ จนกระทั่งประมาณปี 2537 ผมก็ได้ม้วนวีดีโอหนังเรื่องนี้มา ซึ่งจริงๆ เขาทำออกให้เช่ามาตั้งแต่ปี 2528 แล้วครับ.. แต่ว่าเพิ่งหลุดมาถึงมือผมปีนั้น.. พอเห็นม้วนวีดีโอ โชคดีที่รัก ก็นึกอยากดูจะแต่ “ไผ่สีทอง” ทุกครั้ง (ตอนนั้นคุณโต๊ะ พันธมิตร ยังไม่ได้ทำ ไผ่สีทอง ออกมาขายนะครับ)

         คงจะต้องเริ่มเดาๆ กันแล้วน่ะครับว่า โชคดีที่รัก เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร.. ก็คิดง่ายๆ เนื้อเรื่องก็จะต้องตรงกันข้ามกับ ไผ่สีทอง นั่นแหละครับ.. ไผ่สีทอง พระเอกจน..นางเอกรวย..รักกัน..พระเอกตาย..แต่ โชคดีที่รัก พระเอกรวย.. นางเอกจน..รักกัน..แต่ตอนท้ายใครจะตายล่ะ..ในเรื่อง สุพรรษา จะชื่อว่า วิภาดา เป็นแอร์โฮสเตส.. ส่วนสรพงศ์ จะชื่อว่า ชานนท์ เป็นลูกชายมหาเศรษฐี.. ซึ่งเนื้อเรื่องก็มีการเขียนบทและปูเรื่องไว้ค่อนข้างละเอียดมาก.. หนังจะเริ่มที่ครอบครัวนางเอกในสมัยเด็กๆ ซึ่งร่ำรวย แต่ว่าพ่อติดการพนัน ติดเหล้า ติดผู้หญิง จนเป็นหนี้เป็นสินล้นพ้นตัว สุพรรษาตอนเด็กๆ นั้นก็อยู่กับแม่ รอคอยการกลับมาบ้านของพ่อ แต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังเพราะในคืนวันเกิดพ่อนั่นเอง แม่อุตส่าห์เตรียมตัวฉลองวันเกิดให้ แต่พ่อก็ไม่กลับบ้าน จนแม่ลูกหลับคาโต๊ะกับข้าว พอพ่อมาก็ทะเลาะตบตีแม่อีก พ่อเลยเอาขนมเค้กโป๊ะละเลงใส่หน้าสุพรรษาเป็นของขวัญวันเกิด..และพ่อก็ไม่กลับมาบ้านอีกเลยเพราะต้องหลบหนีเจ้าหนี้จนกระทั่งแม่ตรอมใจตายไปตั้งแต่สุพรรษายังเด็กๆ สุพรรษาจึงต้องไปอยู่กับเพื่อนแม่ แต่เพื่อนแม่ก็ยังโกงทรัพย์สมบัติของแม่ที่ฝากให้สุพรรษาอีก ชีวิตสุพรรษาจึงพบแต่ความผิดหวัง ขาดความรัก ความอบอุ่มมาตั้งแต่เด็กๆ

         พอโตเป็นสาว สุพรรษาก็ได้ทำงานเป็นแอร์โฮสเตสของสายการบินไทย แต่ว่าบ้านที่เป็นสมบัติของแม่ก็ยังติดจำนองเศรษฐีคนหนึ่งที่พ่อเอกไปจำนองเล่นการพนัน เธอจึงต้องหาเงินส่งดอกเบี้ยโหดด้วยความยากลำบาก.. ยามว่างๆ เธอมักจะไปนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่เธอเคยไปนั่งเล่นเป็นประจำสมัยเด็กๆ.. แต่วันนี้ เธอได้พบกับสรพงศ์ซึ่งมานั่งกินอ้อยและคายชานอ้อยทิ้งเรี่ยราดใต้ต้นไม้นั้น..เธอเข้าไปต่อว่า ที่มาทำเลอะเทอะใต้ต้นไม้ จนเกิดปากเสียงกัน..แต่สรพงศ์ก็ยอมเก็บชานอ้อยออกให้ เมื่อสรพงศ์กลับไปแล้ว เธอจึงนั่งรำพึงรำพันคิดถึงแม่ คิดถึงอดีตชีวิตที่เลวร้ายของตนเองจนค่ำ..

         ต่อมาสุพรรษาได้พบกับสรพงศ์อีกครั้งหนึ่งบนเครื่องบิน แม้จะไม่ค่อยชอบหน้า แต่ในฐานะแอร์โฮสเตส เธอจึงจำใจให้บริการ ซึ่งสรพงศ์เองก็ยังคงยียวนเธออีก..แต่เธอตอบโต้ไม่ได้..จุดนี้ เองที่ทำให้สรพงศ์เริ่มสนใจในตัวสุพรรษามากขึ้นและใช้วิธีเช็คเที่ยวบินของสุพรรษา เมื่อสุพรรษาขึ้นบินทุกครั้ง ก็จะได้เจอกับสรพงศ์ตลอด..การจีบกันก็เริ่มขึ้นโดยมีเพื่อนสาวของเธอเป็นสะพานช่วย.. การที่สุพรรษามีปมด้อย ขาดความรัก ความอบอุ่นมาแต่เด็กๆ จึงทำให้เมื่อมีคนมาเอาอกเอาใจ ก็ทำให้เธอรักสรพงศ์ขึ้นทุกวัน กระทั่งวันสำคัญก็มาถึง.. นั่นคือ วันเกิดของสุพรรษาเอง เธอจึงชวนสรพงศ์มาฉลองวันเกิดที่บ้านเธอ สรพงศ์ตอบตกลง แต่ก่อนหน้านั้น สรพงศ์ก็ได้สืบจนรู้ว่า บ้านที่สุพรรษาอยู่นั้นติดจำนองไว้กับพ่อของสรพงศ์เอง ก็เลยไปบอกพ่อและขอโฉนดที่ดินคืน จะเอาไปเป็นของขวัญวันเกิดให้สุพรรษา แต่ว่าพอจะมาหาสุพรรษา รถทัวร์ของบริษัทพ่อ ก็เกิดอุบัติเหตุชนกัน ไม่มีใครไปเคลียร์ สรพงศ์จึงต้องไปเคลียร์เรื่องรถชนกันที่โรงพักก่อน กว่าจะเสร็จก็ดึกดื่น.. ฝ่ายสุพรรษาไม่ทราบเรื่อง ก็ได้แต่รอ รอแล้วรอเล่า สรพงศ์ก็ไม่มาสักที เหตุการณ์นี้ มันช่างคล้ายกับเหตุการณ์วันเกิดในอดีตที่เธอกับแม่เคยนั่งรอพ่อกลับมา เธอกลัวจะเกิดเหตุร้ายกับสรพงศ์ แต่เพื่อนสาวเธอก็บอกว่า ไม่เหมือนกันหรอก รับอาสาจะพาไปหาสรพงศ์ที่บ้านพักให้

         พอไปถึงบ้านพักสรพงศ์..คนที่เปิดประตูบ้านออกมาก็คือ เศรษฐีเจ้าหนี้ที่เธอส่งดอกเบี้ยจำนองบ้านนั่นเอง..เธอตกตะลึง เพื่อนเธอถามหาสรพงศ์.. เศรษฐีบอกว่า ลูกชานนท์ไปธุระยังไม่กลับ.. เพียงได้ยินคำพูดนี้..สุพรรษาถึงกับสติแตกคล้ายคนเป็นบ้า เธอนึกในใจว่า ลูก...ชานนท์เป็นลูกมหาเศรษฐี..ทำไมต้องหลอกเธอด้วย..คนโลกนี้มีแต่หลอกลวงๆๆๆ ซ้ำด้วยภาพเหตุการณ์เก่าๆ ที่แม่ถูกพ่อหลอกลวง ถูกพ่อตบตี หน้าเธอถูกโป๊ะด้วยขนมเค้ก...ทำให้เธอโกรธสรพงศ์มากๆ.. แต่พอกลับไปถึงบ้าน ก็เห็นสรพงศ์นั่งรออยู่ในบ้านเธอ ในมือมีของขวัญคือ โฉนดที่ดิน.. สรพงศ์ขอโทษที่มาช้า พยายามอธิบายเหตุผล แต่สุพรรษาก็ไม่ฟัง หาว่าสรพงศ์หลอกลวง ปิดบังความจริงที่เป็นลูกชายมหาเศรษฐี เธอไม่ยอมรับโฉนดที่ดินที่สรพงศ์นำมามอบให้ โดยหาว่า เป็นการดูถูกเธอ เธอมีปัญญาหาเงินไถ่ได้.. เธอไล่ส่งสรพงศ์ออกจากบ้าน เกิดการทะเลาะกัน สุพรรษาเอาขนมเค้กขว้างใส่หน้าสรพงศ์ ภาพเหตุการณ์ในอดีตตามหลอนเธออีก จึงทำให้เธอเกลียดผู้ชายเหมือนเกลียดพ่อเธอ แต่สรพงศ์ก็ไม่ยอมกลับ เธอจึงวิ่งออกจากบ้านไปเอง..

         จากนั้นสุพรรษาก็เริ่มมีจิตใจอ่อนแอ ผิดปกติคล้ายกับคนคิดมากจนทำงานบนเครื่องผิดพลาดบ่อยๆ จึงถูกสั่งพักงาน ให้ไปรักษาตัว ฝ่ายสรพงศ์ก็รักแล้วรักเลยครับ..พยายามติดตามหาสุพรรษา แต่ก็ไม่เจอ จนเพื่อนสุพรรษาบอกว่า ให้ลองไปหาที่ต้นไม้ใหญ่ที่สุพรรษาชอบไปนั่งอยู่.. สรพงศ์จึงไปพบสุพรรษานั่งอยู่ใต้ต้นไม้นั้น จิตใจเหม่อลอย.. สรพงศ์พยายามหาหมอมารักษาเธอ แต่ก็รักษาไม่หาย.. สุพรรษาบอกว่า เธอกำลังจะตายเพราะชีวิตเธอเหมือนกับใบไม้ที่ค่อยๆ หลุดร่วงไปทีละใบจากต้นไม้นั้น.. ทุกครั้งที่เธอเห็นใบไม้ร่วง เธอก็จะค่อยๆ หมดแรงลงไปเรื่อยๆ สรพงศ์จึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษาจิตแพทย์..และกลับมาบอกว่า เธอจะไม่ตายเพราะใบไม้จะไม่มีวันร่วงหมดต้น เพียงแต่มันผลัดใบและเกิดขึ้นใหม่เท่านั้น แต่สุพรรษาก็ไม่เชื่อ ยังเฝ้ามองต้นไม้ทุกวัน...

         ฝ่ายสรพงศ์ก็ยังคงเอาอกเอาใจ ปรนนิบัติดูแลตลอด...กระทั่งใบไม้ร่วงไปเรื่อยๆ เหลือเพียงใบเดียวเท่านั้น..เธอจึงบอกว่าสรพงศ์ว่า พรุ่งนี้ เธอจะต้องตายแล้วเพราะเหลือใบไม้อีกเพียงใบเดียวเท่านั้น พรุ่งนี้ใบไม้ก็จะร่วงแล้ว เธอก็จะต้องตาย..สรพงศ์ก็บอกว่า เธอจะไม่ตาย เราจะอยู่ด้วยกัน เราจะแต่งงานกัน..คืนนั้น สุพรรษาก็นอนหลับและพอตื่นขึ้นมา..เธอก็แปลกใจและเดินมายืนที่หน้าต่าง มองไปที่ต้นใหญ่นั้น ใบไม้ใบเดียวนั้นยังคงอยู่เช่นเดิม.. สรพงศ์ก็เลยบอกว่า เธอจะไม่ตายและจะต้องมีกำลังใจอยู่เพื่อความรักของเราสองคน...เมื่อเห็นว่าสรพงศ์รักเธอจริงๆ ก็เลยมีกำลังใจมากขึ้น กินยูกกินยาที่สรพงศ์หามาให้จนเริ่มหายเป็นปกติ ส่วนต้นไม้นั้นก็เริ่มผลิใบใหม่ขึ้นมาเรื่อยๆ ก็เลยทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นและในที่สุดก็ได้ลงเอยกันอย่างมีความสุข (โดยไม่รู้เลยว่า ใบไม้ที่เหลือใบเดียวนั้น เป็นใบไม้พลาสติกที่จิตแพทย์แนะนำสรพงศ์ให้ทำขึ้นมาติดไว้)... 

         แบบนี้น่าจะต้องเรียกว่า อำนาจรัก มากกว่า โชคดีที่รัก ใช่ไหมครับ หนังยาวๆ คงไม่โพสให้ดูนะครับ แต่ว่า ตัดมาเฉพาะฉากเพลงเอกของเรื่องครับ... โชคดีที่รัก-อำนาจรัก 2523 สรพงศ์-สุพรรษา


คลิกชม..


-------------------------

[นายเค]

ภาพจากวารสารภาพยนตร์ โชคดีที่รัก (2523 สรพงศ์-สุพรรษา)