ชื่อไทย : แค้นรอวันล้าง
ปีที่เปิดตัว : 2559
เข้าฉายในไทย : 9 กุมภาพันธ์ 2560
นำแสดง : Tadanobu Asano, Mariko Tsutsui, Kanji Furutachi
กำกับโดย : Koji Fukada
เขียนโดย : Koji Fukada
ประเภท : Drama
ความยาว : 119 นาที
สร้างโดย : Japan / France
จำหน่ายโดย : HAL Distribution
เรื่องย่อ Harmonium โทชิโอะ (คันจิ ฟุรุตาจิ) อาศัยอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุขแถบชานเมืองที่สงบ ก่อนที่การมาถึงของ ยาซากะ (ทาดาโนบุ อาซาโนะ) เพื่อนเก่าจากอดีตที่เข้ามาอยู่อาศัยและคอยช่วยเหลือโทชิโอะ แต่ความสงบสุขนี้หรือจะเป็นเพียงหน้าฉาก จุดประสงค์ที่แท้จริงของยาซากะคืออะไร
ชื่อของ โคจิ ฟุคาดะ (Koji Fukada) อาจจะไม่คุ้นหูสำหรับคอหนังในวงกว้างมากนัก หากผลงานที่ผ่านทั้ง 3 เรื่องของผู้กำกับชาวญี่ปุ่นวัย 36 ปีผู้นี้กลับมีพัฒนาการที่น่าจับตามาโดยตลอด ตั้งแต่ Hospitalite (2011, ผัวเมียเจ้าของโรงพิมพ์เล็กๆ ที่มีชีวิตจืดชืด กับพนักงานคนใหม่สุดลึกลับที่เปลี่ยนชีวิตพวกเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ) ผลงานเรื่องแรกที่ได้ไปฉายตามเทศกาลต่างๆ ทั่วโลก, Au revoir l’ ete (2013, ชีวิต 10 วันในต่างจังหวัดของสาวรุ่นผู้เตรียมสอบเข้ามหา’ลัย และเรื่องวุ่นชวนหัวเบาๆ ของญาติและคนใกล้ชิด) จนมาถึงหนังเรื่องแรกของโลกที่ใช้ “แอนดรอยด์” ร่วมแสดงนำอย่าง Sayonara (2015, สาวต่างชาติผู้อยู่ในอันดับท้ายของการอพยพจากเขตรั่วไหลกัมมันตภาพรังสี กับช่วงชีวิตสุดท้ายที่มี Reona แอนดรอยด์สาวคอยดูแลดั่งเพื่อน) ก่อนจะมาประสบความสำเร็จได้รับเลือกเข้าสายประกวดหลัก เทศกาลหนังเมืองคานส์ปี 2016 พร้อมคว้ารางวัลจูรี ไพรซ์จากผลงานล่าสุดเรื่องนี้
ฟุคาดะให้สัมภาษณ์ไว้ว่า สิ่งที่เขาสนใจจะเล่าในหนังเรื่องนี้ ได้แก่การสำรวจชีวิตคู่ และความรุนแรงที่เกิดขึ้นได้ชีวิตประจำวัน ด้วยความสงสัยในวิถีชีวิตประจำวันตามขนบแบบญี่ปุ่นที่ความเป็นส่วนตัวไม่ได้มีอย่างแท้จริง “รูปแบบของสภาพแวดล้อมในบ้านหรือที่ทำงานตามแบบของญี่ปุ่น มีแนวโน้มที่จะทำให้เกิด ‘ดราม่า’ ขึ้นมาได้ คือมันไม่ได้ผิดอะไรนะ แต่ความน่าสนใจคือสิ่งเหล่านี้มีผลเอื้อให้เกิดความไม่เป็นส่วนตัว ซึ่งเรียกมันว่า ‘ความกึ่งสาธารณะ’ (semi-public) มันง่ายดายมากที่ข้อมูลต่างๆ จะถูกกระจายออกไป โดยผ่านอารมณ์ร่วมของผู้คน สิ่งเหล่านี้มาแทนที่ความเป็นส่วนตัวและส่วนรวมของผู้คน ซึ่งในฐานะนักเล่าเรื่อง การผสมผสานของภาวะแบบนี้จึงน่าสนใจมาก”
ผลงานทั้งสามเรื่องที่ผ่านมาจนมาถึง Harmonium ภาพยนตร์ของฟุคาดะมักขึ้นชื่อในการนำแนวทางของภาพยนตร์ 2 แบบมาผสมไว้ในเรื่องเดียวกันจนเกิดอารมณ์ความรู้สึกต่อผู้ชมที่แปลกแตกต่างออกไป ดังเช่นในเรื่องนี้ที่เขานำแนวหนังครอบครัวมาผสมผสานเรื่องราวโศกนาฏกรรมชวนช็อก ซึ่งสะท้อนผ่านชื่อเรื่องทั้งในภาษาญี่ปุ่น (淵に立つ) ที่แปลว่า “ยืนอยู่ที่ริมขอบ” มาจนถึงชื่อภาษาอังกฤษที่ล้อกับคำว่า harmony ที่แปลว่าความสามัคคีปรองดอง อันเป็นแนวคิดดั้งเดิมของครอบครัวชาวญี่ปุ่น และเป็นส่วนผสมสำคัญในการเล่าเรื่องของหนังเรื่องนี้ด้วย
