เชื่อมั๊ยครับว่า การนึกถึงอดีตที่เคยมีความสุข ก็จะทำให้เรามีความสุข..และความสุขนี้เอง ก็จะทำให้เราลืมไปว่า ตัวเองนะแก่แล้ว.. อย่างหนังสองเรื่องนี้ เวลาที่ผมนึกถึง ผมก็จะนึกถึงว่า เคยดูที่ไหน ใครเป็นคนฉาย แล้วก็นึกถึงสมัยเด็กๆ ที่เดินไปเก็บเศษฟิล์มหนังที่เขาตัดทิ้ง..แค่นี้ ก็ทำให้รู้สึกชีวิตเรามีความสุข.. สุขที่ยังจำอดีตเก่าๆ ได้
สมัยที่ผมเป็นเด็กนักเรียน บริการที่เคยฉายหนังสองเรื่องนี้ก็คือ บริการระพินทร์ภาพยนตร์ จังหวัดสุรินทร์ เจ้าของชื่อ นายรามิศร ภัทรพานี เหตุที่ผมจำชื่อได้ก็เพราะนายรามิศรเคยสมัครเป็นผู้แทนฯและผมก็อ่านชื่อเขาผิดว่าเป็น รา-มิ-ศร.. ระพินทร์ภาพยนตร์นั้นเป็นบริการหนังกลางแปลงเล็กๆ ในสุรินทร์ ใช้จอหนังแบบสามเสา ลำโพงฮอร์นแค่ 2 ตัว เวลาไปฉายที่ไหน เขาก็จะไปด้วยรถบรรทุก 6 ล้อ ไม่มีหลังคา ป้ายชื่อบริการหนังข้างๆ รถก็ไม่ได้เขียนไว้เหมือนบริการอื่นๆ จะเรียกว่าเป็นบริการหนังเฉพาะกิจก็ได้เพราะเจ้าของมีอาชีพหลักอย่างอื่น ส่วนใหญ่คนที่มาจ้างไปฉายนั้นก็จะเป็นชาวบ้านที่อยู่ไกลๆ ตัวเมืองออกไป
ระพินทร์ภาพยนตร์ ไม่ค่อยจะได้ฉายในตัวเมืองสุรินทร์เท่าไหร่นักเพราะสมัยนั้น คนในเมืองมักจะจ้างแต่บริการเหรียญชัยภาพยนตร์ ของนายสุเมธ เจนครองธรรม ไปฉาย ส่วนสำนักงานของระพินทร์ภาพยนตร์นั้น จะเป็นห้องแถวไม้สองชั้นอยู่หัวมุมคูเมือง (สมัยก่อนเรียกว่า สระน้ำวัดจุมพลฯ) หลังที่ว่าการอำเภอเมืองสุรินทร์ในปัจจุบัน (แต่ก่อนเคยเป็นเรือนจำสุรินทร์) เวลาที่ผมเดินไปเก็บเศษฟิล์ม ก็ยังเห็นเด็กหนังนั่งกรอฟิล์ม เช็คฟิล์มเพื่อเตรียมตัวออกไปฉายเสมอ ส่วนหนังที่บริการระพินทร์ภาพยนตร์มีไว้ฉายนั้นก็เห็นอยู่แค่ 4-5 เรื่องเช่น ตลาดพรหมจารี 4 สีทีเด็ด เผ็ด เป็นต้น ต่อมาระพินทร์ภาพยนตร์ก็เลิกกิจการและขายเครื่องฉายให้กับตาเจซึ่งเป็นพ่อของเพื่อนผม จากนั้นตาเจก็ตั้งบริการหนังชื่อ สมยศภาพยนตร์ โดยนำอุปกรณ์ต่างๆ ของระพินทร์ภาพยนตร์มาขัดสีฉวีวรรณ ทำสีใหม่หมด แม้แต่กระเป๋าใส่ฟิล์มหนัง เพื่อนผมก็จัดการเปลี่ยนกระเป๋าใหม่และเขียนชื่อหนังติดไว้อย่างสวยงาม..
ตลาดพรหมจารี นำแสดงโดย สายัณห์-ดวงดาว-ราชันย์-เปียทิพย์ สร้างโดย 67 การละครและภาพยนตร์ สักกะ จารุจินดา กำกับการแสดง ฉายครั้งแรกวันที่ 30 มิถุนายน 2516 ที่โรงหนังศาลาเฉลิมไทย
4 สีทีเด็ด นำแสดงโดย ยอดชาย-ภาวนา-ตลก 4 สี-ล้อต๊อก-ชูศรี สร้างโดย 4 สีภาพยนตร์ ดริน ดารากร กำกับการแสดง ฉายครั้งแรกวันที่ 30 สิงหาคม 2517 ที่โรงหนังศาลาเฉลิมกรุง
สมัยที่ผมเริ่มตามหากากฟิล์มหนัง ก็เคยแวะเข้าไปหาตาเจเพื่อถามถึงหนังสองเรื่องนี้ ก็ได้ความว่า ขายทิ้งไปหมดแล้วเพราะสมัยนั้น ถ้าฟิล์มหนังเริ่มเก่าๆ เป็นหนังตกรุ่น มีเส้นฝนหรือฟิล์มเป็นสีแดงๆ แล้ว บริการหนังกลางแปลงจะไม่นิยมฉายเพราะอาจจะทำให้เสียชื่อเสียงของบริการได้ กากฟิล์มในลักษณะนี้จึงถูกทิ้งไปเยอะครับ..
