สมัยเด็กๆ นอกจากผมจะดูหนังกลางแปลงแล้ว ก็มีอย่างหนึ่งที่ชอบ ก็คือ ฟังรายการวิทยุกระจายเสียง ก็ฟังจากวิทยุทรานซิสเตอร์แบบที่หิ้วไปไหนมาไหนได้.. แล้ววิทยุนั้น ก็ใช้ถ่านไฟฉาย ไม่ได้ใช้ไฟฟ้าอย่างปัจจุบันนะครับ..
รายการที่จัดในวิทยุนั้นก็จะคล้ายๆ กับรายการโทรทัศน์ในปัจจุบัน เพียงแต่เราจะไม่ได้เห็นภาพ จะได้ยินแต่เสียงเท่านั้นซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นรายการเพลง
สมัยนั้น สถานีวิทยุที่จังหวัดสุรินทร์ที่คนฟังมากที่สุดก็คือ กวส.1 สุรินทร์ เป็นวิทยุคลื่น เอ.เอ็ม. ก็มีทั้งรายการอ่านข่าวประจำวันจากหนังสือพิมพ์-รายการเพลง-รายการละครวิทยุ ส่วนโฆษกหรือนักจัดรายการวิทยุที่ผมเคยฟังมาแต่เด็กๆ ก็เช่น
นายตำบลจ๊ะเจ๊บ มีชื่อจริงว่า นายสุเพียบ สมุทรทอง.. พอเห็นภาพประกอบ ก็นึกได้ว่า สมัยนั้นคนนิยมเขียนส่งจดหมายไปขอเพลง (ขอแล้วก็มอบเพลงในคนอื่นๆ ด้วย) ถ้าเราอยากได้รูปโฆษกที่จัดรายการ
เราก็สอดซองติดสแตมป์ไปด้วย โฆษกก็จะแจกรูปถ่ายพร้อมลายเซ็นให้ อย่างเช่นภาพของนายตำบลจ๊ะเจ๊บ นี่แหละครับ
นายสัจจา พัทราสกุล คนนี้ใช้จริงๆ ในการจัดรายการ ผมก็ฟังบ่อยๆ และคนนี้น่าจะมีรายการจัดค่อนข้างมาก บางครั้งก็มีการจัดแสดงดนตรีสดๆ ที่สถานีและออกอากาศไปพร้อมกันด้วย ตอนหลังๆ ที่ผมเข้ามาเรียนกรุงเทพฯ แล้ว ก็เห็นว่านายสัจจาได้ตั้งบริการหนังกลางแปลงชื่อ สัจจาภาพยนตร์ และก็ยังจัดรายการในคลื่นอื่นๆ อีกด้วย
นายอุทัย บุญศิริหรือศรีสงค์ คนนี้ผมก็ฟังมาตลอดเช่นกัน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการจัดรายการเพลงและโฆษณาสินค้า ตอนนั้นเคยสมัครผู้แทนและได้เป็นผู้แทนด้วย..
นักจัดรายการวิทยุเหล่านี้ก็จะได้สปอนเซอร์จากผู้ขายสินค้าต่างๆ ที่อยู่ในตัวเมืองสุรินทร์หรือท้องถิ่นอื่นๆ ที่คลื่นวิทยุกระจายเสียงไปถึงเป็นผู้อุปถัมถ์รายการ แต่บางครั้ง ผมก็เคยได้ยินว่าเป็นเสียงโฆษกมาจากจังหวัดอื่นๆ ด้วย ซึ่งก็เป็นการนำเทปเสียงมาเปิด ไม่ได้มาจัดจริงๆ เช่น ส.สะพานมอญ สอนขับรถยนต์ จัดโดย นายเตียง เพียงใจ จากกรุงเทพฯ
แล้วท่านละครับ เคยฟังวิทยุหรือเปล่า.. และจำชื่อโฆษกหรือนักจัดรายการวิทยุได้บ้างหรือไม่ครับ..
