รีวิว วันพีช แบบตรงไปตรงมาที่สุด ผมจะไม่อวย และไม่ด้อยค่า เอาความรู้สึกจริงๆหลังจากดูมาเล่าให้ฟังครับ
ก่อนรีวิว ต้องบอกกันก่อนว่า ผมเป็นเด็กยุค 90 ที่เติบโตมากับมังงะล้วนๆ ฮาโตริ ปาร์แมน โดราเอมอน ดราก้อนบอล ข้าชื่อโคทาโร่ หมัดเทพเจ้าดาวเหนือ โรงเรียนลูกผู้ชาย คุจากุ และล่าสุดก่อนที่ผมจะถอยจากมังงะ คือ โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ แล้วผมก็เติบโตเป็นวัยรุ่น หันไปสนใจอย่างอื่นแทน ไม่ค่อยอ่านมังงะแล้ว
วันพีช คือมังงะของเด็กยุค 2000 เป็นส่วนใหญ่ (แน่นอนว่าเด็ก 90 รุ่นๆผม ก็เป็นแฟนวันพีชเยอะแยะ) ผมรับรู้ถึงกิตติศัพท์ความโด่งดัง แต่ไม่เคยอ่านจริงๆจังๆเลย ผ่านตาเท่านั้น
นี่จึงคือการรีวิวในฐานะผู้ชมธรรมดาที่ไม่ใช่แฟนบอย
เปิดฉากมา ผมรับรู้ถึงความจริงจังในการเล่าเรื่องในฉากประหารราชาโจรสลัด รับรู้ถึงกลิ่นอายของท้องทะเลเขตเมืองร้อนและความแฟนตาซี แต่ต้องพยายามเกาะติดเนื้อหาหลังจากลูฟี่ปรากฏตัวพอสมควร ผมรู้ว่านี่คือพระเอก แต่ยังคลุมเครือกับจุดประสงค์ของลูฟี่ ถึงขั้นต้องดูย้อนไปมา เพื่อจำรายละเอียด กลัวจะพลาดอะไรไป
เอาจริงๆนะ ในช่วงต้นของตอนที่ 1 มันค่อยข้างจะเข้าใจยากสำหรับผู้ชมธรรมดาอย่างผม จนกระทั่งเริ่มมีการอธิบายอดีตของลูฟี่ และโซโรกับนามิปรากฏตัว เท่านั้นแหละ ติดเครื่องยาวๆเลยครับ โอ๊ย ชอบ (ดูไปก็คิดไปว่า ทำไมเราไม่เคยอ่านวันพีชวะ 555+)
ท้ายบทความ : มันคือเรื่องราวที่แฟนตาซีจ๋ามาก มันมีความไม่สมจริงมากมาย แค่โจรสลัดตัวตลกในตอนที่ 2 แยกร่างได้แบบนั้นมันก็โคตรจะขี้โม้แล้ว 555+ ผมจึงแนะนำสำหรับผู้ชมที่ไม่ใช่แฟนวันพีชเช่นผม ต้องเปิดใจครับ และถ้าในช่วงเริ่มตอนที่ 1 คุณรู้สึกเฉยๆ อดทนจนกว่าโซโรและนามิเปิดตัว แล้วคุณจะสนุกเพลิดเพลินกับเรื่องราวไปตลอดทุกตอนจนจบซีซั่นแน่นอนครับ
