ตอนที่พวกเราไปบ้านช่างแดงนั้น พอรู้ว่า ฟิล์มเนกาตีฟหรือต้นฉบับหนังที่ช่างแดงสร้างนั้น เน่า เสียหายหมดแล้ว ก็ได้แต่เสียดายเพราะไม่รู้ว่า จะมีโอกาสเจอกากฟิล์มหนังอย่าง สมิงบ้านไร่ อีสาวบ้านไร่ วีรบุรุษหนองตากยา อีกหรือไม่.. ช่างแดงก็ฝากพวกเราด้วยว่า ถ้าเจอกากฟิล์มก็บอกด้วยน่ะ.. พอคุณนุฯไปยืมกากฟิล์มมาจากช่างแดง..ผมก็กรอฟิล์มดู เท่าที่จะกรอได้ ก็เห็นตรงหัวม้วนมีภาพอยู่บ้าง ก็กรอดูและเห็นตัวหนังสือชื่อ อีสาวบ้านไร่ ขึ้นมา ก็ดีใจว่า ไม่เจอเต็มๆ เรื่องๆ แต่ได้หนังตัวอย่างมานิดหน่อยก็ยังดี จะได้นำไปฝากช่างแดง ช่างแดงจะไ้ด้ดีใจ..วันนั้น ผมพยายามกรอฟิล์มออกมาให้ได้มากที่สุดเพราะยิ่งกรอฟิล์มออกมาได้มาก ก็ยิ่งฉายได้มาก (ได้ภาพลอกๆ มากด้วย) เสร็จแล้ว ก็นำฟิล์มเช็คทำความสะอาดนิดหน่อย ไม่กล้าเช็ดมาก กลัวว่า ส่วนที่ลอก จะลอกมากขึ้น ส่วนที่เหนี่ยวหนึบหรือบิดเบี้ยว ก้พยายามกรอออกมา แล้วก็ฉายดูครับ ก็ฉายจนฟิล์มหลุดจากประตูฟิล์มอย่างที่เห็นนั่นแหละครับ จึงเลิกฉาย..เมื่อดูฟิล์มที่เหลือๆ ก็เห็นว่า ฉายไม่ได้แล้วครับ...ข้อนี้ เป็นบทเรียนอย่างหนึ่งคือ เครื่อง 104 แม้จะฉายฟิล์มเก่าๆ ไ้ด้ แต่ฟิล์มนั้นก็จะต้องไม่บิดเบี้ยวจนเกินไป หรือไม่ก็จะต้องไ่ม่เหนียวเยิ้มติดกันครับ...ตอนนี้ คิดอยู่อย่างเดียวว่า ทำอย่างไร จะตามหากากฟิล์มหนังไทยเก่าๆ มาฉายทำภาพไว้ก่อน..ครับ ขอบคุณทุกท่านที่ร่่วมสนับสนุนช่วยหนังไทยเก่าๆ ครับ..