• ชื่อไทย : ทาร์
• ปีที่เปิดตัว : 2565
• เข้าฉายในไทย : 9 กุมภาพันธ์ 2566
• นำแสดง : Cate Blanchett, Noemie Merlant, Adam Gopnik
• กำกับโดย : Todd Field
• เขียนโดย : Todd Field
• ประเภท : Drama / Music
• ความยาว : 158 นาที
• เรต : R
• สร้างโดย : USA
• จำหน่ายโดย : UIP Thailand
เรื่องย่อ TÁR ทาร์ เรื่องราวของ ลีเดีย ทาร์ (เคต แบลนเชตต์) วาทยากรหญิงคนแรกแห่งวงออร์เคสตราชื่อดังของเยอรมัน ที่เธอกำลังอยู่ในช่วงรุ่งเรืองที่สุดในอาชีพ เมื่อเธอกำลังเตรียมการเปิดตัวบทประพันธ์ใหม่ และเปิดการแสดงสดซิมโฟนีหมายเลข 5 ของ กุสตาฟ มาห์เลอร์ ที่ทุกคนต่างเฝ้ารอด้วยความคาดหวัง ทำให้หลายอาทิตย์ต่อมาชีวิตของเธอก็เจอบททดสอบที่ถาโถมเข้ามาทำให้เห็นหลายแง่มุมของวาทกรหญิงผู้โด่งดัง
และนี่คือหนึ่งในหนังตัวเต็งรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิง ประจำปี 2023 ที่ใกล้จะประกาศผลเข้ามาทุกที ๆ นี่คือ "TÁR ทาร์" ความจัดจ้านดราม่าสุดบาดลึกเข้าไปภายใต้จิตใจของมนุษย์ ที่ส่งผลทำให้กลายเป็นอีกหนึ่งงานแสดงระดับมาสเตอร์พีชของตัวแม่ "เคต แบลนเชตต์" อีกครั้ง ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่หนังที่ผู้ชมทั่วไปจะเข้าถึงมันได้อย่างลึกซึ้ง แต่ความผิวเผินของหนังเรื่องนี้ก็สามารถส่งสารได้มีพลังอยู่ไม่เบา
TÁR ทาร์ เป็นเรื่องราวของ ลิเดีย ทาร์ ผู้ที่ถือว่าเป็นหนึ่งในนักประพันธ์และวาทยกรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังคงมีชีวิตอยู่ และเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ได้รับหน้าที่หัวหน้าวาทยกรของวงออร์เคสตราที่ยิ่งใหญ่ของเยอรมัน โดยมีฉากหลังเป็นดนตรีคลาสสิคระดับโลก แต่เบื้องลึกชีวิตของเธอช่างเต็มไปด้วยความซับซ้อน ทั้งในรูปแบบทางกายและสภาวะทางจิต
นับว่าการกลับมาสู่สังเวียนหลังกล้องอีกครั้งของผู้กำกับยอดฝีมือ "ทอดด์ ฟิลด์" นับตั้งแต่ผลงานล่าสุดที่ยอดเยี่ยมไม่แพ้กันของเขา อย่าง Little Children เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เขาก็เว้นว่างและห่างหายไปจากการทำหนังไปเสียนาน แล้วกลับมาอีกครั้งในปีนี้กับการปล่อยของได้อย่างสุดพลัง คุ้มค่ากับช่วงเวลาที่เขาหายไปเก็บสะสมพลังอยู่นับทศวรรษ
แน่นอนว่าเขารับหน้าที่ทั้งกำกับและเขียนบทหนัง รวมทั้งยังอำนวยการสร้างหนังเรื่องนี้ด้วยตัวเองเช่นเคย และนับว่าเป็นการละเลงบทหนังที่เต็มไปด้วยชั้นเชิงและลูกเล่นที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายได้เป็นอย่างดี ต้องยอมรับว่า TÁR มีหน้าหนังที่คนดูหนังทั่ว ๆ ไปแทบจะไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ เพราะเหมือนมีรูปแบบเฉพาะในหนังมากกว่าหนังพาณิชย์ทั่ว ๆ ไป แต่ปรากฏว่าหนังมีบทที่สามารถสื่อสารได้กับคนดูได้ดีกว่าที่คิด เพียงแค่ต้องฝ่าฟันไปสักหน่อย
ต้องปรบมือให้กับงานกำกับของ ทอดด์ ฟิลด์ จริง ๆ นี่คือการคัมแบ็กที่แสนคมคายของเขาเลยทีเดียว มุมภาพและไดเรกชั่นการตัดต่อต่าง ๆ ช่างเฉียบคมและแจ่มจรัสตลอดทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการดีไซน์มุมภาพที่แปลกตา แต่ไม่แปลกประหลาด งานดีไซน์โปรดักชั่นผ่านวิสัยทัศน์ของเขาก็เต็มไปด้วยความทะเยอะทะยานควบคู่กับไปสถานการณ์ของตัวละครได้อย่างกลมกลืน
TÁR ได้เข้าชิงออสการ์ปีนี้ถึง 6 สาขา แม้ว่าจะแอบรู้สึกเสียดายไปอยู่หนึ่งสาขาที่หนังพลาดไม่มีชื่อติดโผด้วย นั่นก็คืองานเทคนิคด้านเสียง ที่ถือว่าหนังเรื่องนี้โดดเด่นในองค์ประกอบอยู่ไม่น้อย เพราะเสียงกลายเป็นหนึ่งส่วนที่หนังหยิบมาใช้ในการถ่ายทอดแทนอารมณ์ภายใต้จิตใจของตัวละครในหลาย ๆ ช่วง รวมทั้งการผสมเสียงต่าง ๆ ก็กลมกล่อมดี เมื่อต้องมาผนวกเข้ากับจังหวะเบรรเลงเพลงคลาสสิกสุดอลังการ
อีกทั้งยังมีงานเพลงบรรเลงประกอบที่มีลายเซ็นเด่นชัดจัดจ้าน ที่ฟังแค่โน้ตแรกก็รู้เลยว่าเป็นฝีมือของ "ฮิลดูร์ กืดนาดอตเตียร์" นักประพันธ์หญิงที่กำลังมาแรง และงานเพลงของเธอก็เหมาะเจาะกันแบบสุด ๆ การผสมผสานดนตรีคลาสสิกเข้ากับเทคนิคเพลงร่วมสมัย เป็นอีกหนึ่งศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของนักแต่งเพลงผู้นี้ แม้จะเสียดายอีกเช่นกันที่เธอไมได้มีชื่อติดโผเข้าชิงรอบสุดท้ายของออสการ์ปีนี้
และเป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่า เคต แบลนเชตต์ ยืนหนึ่งทางด้านการแสดงของหนังเรื่องนี้แบบไม่มีใครเทียบรัศมีได้เลย เธอสามารถแบกหนังความยาว 2 ชั่วโมงครึ่ง แบบคนเดียวทั้งเรื่องได้สบาย ๆ มา นี่แหละ...มืออาชีพตัวจริง ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าการแสดงของเธอคือที่ดี ซึ่งจังหวะการแสดงของเธอนั้นแทบจะไม่มีจุดไหนที่ติได้เลย ทุกอย่างช่างลื่นไหลไปตามท่วงทำนองจริง ๆ
อย่างที่ได้เกริ่นบอกเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า TÁR อาจจะไม่ใช่หนังที่เข้าถึงผู้ชมได้ทุกกลุ่มอย่างแน่นอน เพราะต้องสารภาพตรง ๆ ว่า 2 ชั่วโมงครึ่งของหนังนั้น ประมาณ 50 นาทีแรกนั้น...ต้องทนต่อสู้กับภาวะความอยากนอนเป็นอย่างยิ่ง เพราะช่วงปูเรื่องในตอนแรกนั้น เต็มไปด้วยไดอะล็อกบทพูดแบบ Long Take ที่ประดาประดังไปด้วยข้อมูลและศัพท์เทคนิคเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิกเต็มไปหมด เหมือนจะเป็นการฟังบรรยายในชั้นเรียน
แต่พอหลังจากที่เสียงเพลงดนตรีคลาสสิกดังฉาดขึ้น ที่เป็นสัญญาณขององก์ที่ 2 ของหนังได้เริ่มต้นขึ้นแล้วนั้น ปรากฏว่าในช่วงราว ๆ 100 นาทีให้หลังไปถึงจบเรื่องนั้น TÁR กลายเป็นหนังที่เต็มไปด้วยจังหวะที่สนุกและแทบละสายตาไปกับพฤติกรรมของตัวละครไม่ได้เลย พลิกสถานการณืกลับมาเป็นหนังที่ดีจัดจ้านแบบปฏิเสธไม่ได้ด้วยลูกเล่นที่น่าพึงพอใจ และการแสดงของ เคต แบลนเชตต์ ที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ
ดังนั้น ถ้าหากว่าคุณมีพื้นฐานและความสนใจเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิกอยู่นั้น ก็น่าจะเอ็นจอยกับ TÁR ได้ดีนับตั้งแต่นาทีแรกของหนังเรื่องนี้ พร้อมกับไต่ระดับความสนุกขึ้นไปเรื่อย ๆ กับความสุดโต่งของตัวละครที่ทำให้เราหลงรักเธอแทบไม่หลง แต่หากว่าคุณไม่ใช่สายดนตรีคลาสสิก หรือฟังเพลงแนวนี้แล้วรู้สึกง่วง อาจจะต้องพยายามกัดฟันฝ่าฟันช่วงแรก ๆ ของหนังไปได้ และการันตีได้เลยว่า...ถ้าคุณผ่านมันไปได้ หลังจากนั้นจะได้พบกับความบันเทิงแบบคุณภาพเลยทีเดียว
