Case Study - ไม่ใช่ที่ใหนอื่นไกล ที่บ้านผมเองนี่แหละ เจอ(เจ็บ)มาแล้ว
สี่สิบปีก่อน พ่อผมเริ่มทำร้านล้างอัดรูป ก็สั่งสมประสบการณ์และชื่อเสียงมาเรื่อยๆ ช่วงสูงสุดเมื่อสักยี่สิบปีก่อน เป็นถึงมือวางอันดับต้นๆในภูมิภาค เคยมีรายได้เดือนละเป็นแสนๆเลยทีเดียว
แต่สิบกว่าปีก่อน แกเห็นแล้วว่า เทคโนโลยีกล้องดิจิตอล ซึ่งเพิ่งตั้งไข่อยู่ในตอนนั้น จะต้องไล่ทัน และแซงหน้ากล้องฟิล์มได้ในที่สุด จึงได้พยายามเตรียมการตั้งรับไว้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว โดยพยายามลดต้นทุน/ขนาดกิจการลง หวังว่าในอนาคต น่าจะยังพอมีตลาดคนใช้กล้องฟิล์มรองรับอยู่บ้าง
แต่พอถึงตอนนี้ ปรากฏว่า ก็ต้านไม่อยู่จริงๆ ประกอบกับอายุมากขึ้น ลูกๆก็โตแล้ว มีงานการทำกันหมด ไม่มีภาระอะไรอีก เลยตัดสินใจเลิกกิจการดีกว่า
ย้ำอีกที ว่านี่ขนาดแกเห็นภาพล่วงหน้ามาตั้งนานแล้ว และได้พยายามตั้งรับตั้งแต่สิบปีก่อนแล้วนะครับ ยังต้องเลิกทำจนได้
...แล้วคนที่ไม่ได้ตั้งรับ/เตรียมตัวเตรียมใจ/ทำอะไรใดๆเลยล่ะ?
?
(แต่ว่าไปก็แปลกดี ตอนที่ร้านล้าง-อัดรูป โดนกล้องดิจิตอลกวาดล้างจนเกือบสูญพันธ์ เห็นที่เจ๊งก็เจ๊งไป ที่ปรับตัวได้ ก็อยู่รอดมาถึงวันนี้
ไม่เห็นมีใครออกมาร้องแรกแหกกระเชออะไรกันเลย)
