ส่วนตัวผมก็คงเหมือนกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหลายๆท่าน และก็ได้สะสมฟิล์มเอาไว้มากกว่าครึ่งร้อยแล้ว กว่าจะหมดลมหายใจฟิล์มมันก็ยังคงอยู่ให้คนที่รักที่ชอบได้สืบทอดต่อไป เมื่อดิจิตอลมา ภาพบรรยากาศการมานั่งดูเขาตั้งโครงจอ ตั้งตู้ คนกรอฟิล์ม วิ่งเก็บเศษฟิล์ม คงไม่ได้เห็นอีกแล้ว ....
แต่ถ้ามีคนอย่างพวกเราอยู่ ทำสิ่งนี้ต่อไป เด็กรุ่นใหม่ๆก็ได้เห็นๆในสิ่งที่เราทำ ก็หวังว่าพวกเขาคงจะจดจำภาพต่างๆที่เราได้ทำให้เขาได้เห็นแล้วเกิดความประทับใจแล้วเกิดความอยากที่จะทำอย่างพวกเราๆทำกัน แล้วนำไปสานต่อ หนังกลางแปลงก็คงอยู่คู่บ้านเราไปอีกนาน.....
ฉนั้นแล้วการอนุรักษ์อย่างเดียวคงไม่พอที่จะทำให้หนังกลางแปลงอยูได้ตลอดไป ต้องมีการเผยแพร่ มีกิจกรรม มีการลงมือทำ ให้คนได้รู้ให้คนได้เห็น ไม่ใช่เก็บไว้บนหอคอยงาช้างรอเวลาให้คนแวะเข้ามาดูมาชมอย่างเดียว ต้องให้คนได้เห็นได้สัมผัสแล้วหนังกลางแปลงก็จะมีคนรู้จักและจะไม่เลือนหายไป....
