0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ทุกอย่างมีเกิด คงไว้ และดับไป ไม่จีรังยั่งยืนขอแต่ทำทุกวันนี้ให้มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเราชอบ ก็เพียงพอแล้ว เพราะสุดท้ายหนังก็ต้องตายจากเรา หรือ เราจะตายจากหนังก็ไม่รู้ (มีสาระเหมือนแฮะ)5555
ถึงยังไงมนุษย์ก็ยังเป็นสัตว์สังคมอยู่ดี ดูคนเดียวที่บ้านได้ไม่นานหรอก ยังไงก็ต้องออกไปดูกับคนเยอะๆ ถึงจะได้อรรถรส ถึงฟิล์มจะไม่มี เราก็เอา ดิจิตอลเนี่ยแหละมาฉายกลางแปลงซะเลย จะลงทุนเท่าไหร่กันเชียว ผุ้รู้ช่วยตอบด้วยแล้วกันนะครับ
ส่วนตัวนะครับ .... ถ้าเอาแบบในโรงหนังก็คงหลักสิบล้านขึ้น ... แต่ถ้าเอาโปรเจ็คเตอร์แสงแรงๆหน่อยก็แบบบ้านๆพื้นๆฉายจอหกเมตร หรือ แปดเมตร แล้วภาพไม่แตก(ขึ้นอยู่ที่ความละเอียดของหนังด้วย) ราคาโปรเจ็คเตอร์ก็ประมาณ 3หมื่น ไปจนถึงหลายแสน แล้วก็คอมพิวเตอร์อีกสักเครื่อง(ในความเห็นผมๆคิดว่าคอมพิวเตอร์ใช้งานสะดวกกว่าเครื่องเล่น มีเดียเพลเย่อร์ ) เครื่องเสียงก็ของเดิมมีอยู่แล้ว.... ประมาณนี้ครับ แต่ถ้าเขามีให้เราเล่นดิจิตอลกลางแปลงจริงๆ (หมายถึงลิขสิทธิ์) ก็ควรจะกำหนดสเป็คของเครื่องฉายดิจิตอลที่จะเอามาฉายกลางแปลงเอาไว้ด้วยว่ามาตรฐานสเป็คพื้นฐานควรเป็นอย่างไร เพื่อให้เป็นมาตรฐานสำหรับหนังกลางแปลงต่อไป(ฝันเอาไว้)
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ กับความคิดเห็นของท่านพี่ทั้งสาม เสียเงินซื้อบัตรแล้วยังต้องเสียเวลาดูโฆษณาก่อนหนังฉายอีก ...นอนดูที่บ้านดีกว่า.... ขอบคุณความคิดเห็นทุกท่านครับ... จะว่าไม่ไปดูเลยก็คงไม่ได้เพราะอาจมีบางครั้งต้องพาเพื่อนผู้หญิงไปดูที่โรงหนังเพราะชวนมาดูที่บ้านเขาไม่มา..อิอิ ปล. ไม่ทราบว่ามีท่านใดได้ดูหนังในระบบดิจิตอล ในรูปแบบสัดส่วนจอสโคปบ้างหรือเปล่าครับ ผมยังไม่เคยเห็น หรือว่า ดิจิตอลไม่มีหนังสโคป...อิอิ....
หนึ่งคน......หนึ่งความชอบต้องมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งครับ ที่มาทําตรงนี้มิฉะนั้นโลกเราก็ไม่มีความหลากหลายเพราะทุกคนมุ่งทําแต่สิ่งเดียวกันส่วนตัว ผมมองว่าคนชอบหนังระบบฟิล์มมันคือ....LIFE STYLE ครับชีวิตคนเรานี้สั้นนัก อยากทําอะไรทําไปเถอะครับอย่าทําให้คนอื่นเดือดร้อนเป็นพอครับ