เป็นเรื่องจริงครับตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยดูจริงๆ กับหนังโรงระบบดิจิตอล 3D ไหนๆก็ไหนๆแล้วลองดู ประเดิมด้วยเรื่อง MIB3 (ค่าบัตร คนละ 240.- 2ที่) ความรู้สึกที่ได้สัมผัสก็คือภาพชัดมากชัดแบบทะลุทะลวงจนเห็นรูขุมขน ความลึกของภาพ 3 D แค่ 2 ชั้น อันนี้ขึ้นอยู่กับกระบวนการสร้างของเจ้าของหนังแต่ละเรื่องมั๊ง ผมว่าหนัง 3D ถ้าเป็นหนังการ์ตูนเอนิเมชั่นกับหนังคนจริงน่าจะต่างกัน ผมว่าหนังการ์ตูนภาพจะสวยกว่า เช่น เรื่องอวตาล กังฟูแพนด้า มาดากัสการ์ เป็นต้น จากที่ผมเคยดู 3D โรง IMAX ที่ฉายฟิล์ม ความลึกตั้ง 4-5 ชั้น ลึกจนสุด....
ส่วนในเรื่องเฟรมไม่ต้องพูดถึงไม่กระดิกเลย แต่แสงจะดรอปลงเมื่อใส่แว่น และจะรู้สึกว่าจอหนังจะเล็กลง (ความรู้สึกของผมนะ) เมื่อดูผ่านแว่น แต่ก็ งง งง อยู่นะว่าหนังเรื่องที่ผมไปดู(MIB3) ไม่ได้เป็นสโคปอย่างที่ผมหวังไว้ ดูสัดส่วนแล้วถ้าเป็นฟิล์มก็ตัดซีนดีๆนี่แหละ(มันชักจะเริ่มลงทุนน้อยแล้วมาเคี่ยวกับคนดู) ส่วนระบบเสียง ละเอียดจริงทุกอณู(เน้นกลางแหลม) แต่ทว่าเสียงความถี่ต่ำหายไปเยอะ ไม่สะเทือนเลือนลั่น สู้โรงที่ฉายฟิล์มไม่ได้ กระหึ่มกว่า บางช่วงผมได้ยินเสียงซัฟวูฟเฟอร์จากโรงข้างๆ ที่ฉายฟิล์มกลบเข้ามาเลย....
**OK ได้สัมผัสแล้วสรุปจากใจไปเลยว่า ผมชอบภาพและเสียงที่ออกมาจากการฉายด้วยฟิล์มมากกว่าครับ มันคนละอารมณ์และความรู้สึกที่ได้รับเลยครับ**
